YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18634
KARAR NO : 2015/20837
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/143884
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2013/92 (E) ve 2013/190 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra, sanığın deneme süresinde yeniden suç işlemesi karşısında açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerektiği halde ve sanığın tekrar suç işlemesi durumunda mahkemeye açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması dışında bir imkân tanınmadığı gözetilmeden, hükmedilen hapis cezasının para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
2) Sanık yakalandığında suça konu telefonu sattığı kişiyi söyleyerek müştekiye iadesini sağlamışsa da; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 esas – 2013/106 karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi sonucu eşyanın satın alınan kişiden alınarak mağdura iadesinin 168. madde anlamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı anlaşılmakla, sanığın telefonu sattığı in zararının sanık tarafından giderilip giderilmediği ve giderilmişse hangi tarihte giderildiği araştırılıp sonucuna göre sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği halde, sanığın telefonu sattığı yeri göstermesi yeterli görülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.