YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1850
KARAR NO : 2015/2125
KARAR TARİHİ : 09.02.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tekerüre esas sabıkası bulunan sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
I- Sanıkların savunmalarında atılı suçlamaları kabul etmemeleri, sanık … diğer sanık … tanımadığını beyan etmesi ve başka bir soruşturma kapsamında mahkeme kararı uyarınca görüşmeleri kayıt altına alınan sanıkların kullandıkları hatların başka kişiler adına kayıtlı olduğunun anlaşılması karşısında, telefonların dinlenmesine ilişkin ses kayıtları da getirtilip tapelerdeki ses örnekleri ile sanıklardan alınacak ses örneklerinin aynı kişilere ait olup olmadığının Adli Tıp Kurumu veya uzman kurum ya da kuruluşlarda yaptırılacak ses analizi ile belirlenmesinden sonra kanıtların bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik soruşturma ile yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
II- Kabule göre de;
a) Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezası aynı Kanun’un 119/1-c. maddesi uyarınca bir kat arttırılırken, 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl hapis cezasına hükmolunarak sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
b) 02.06.2008 olay yeri inceleme raporuna göre müştekilere ait işyerine pencere menteşeleri sökülerek girildikten sonra, üst katta bulunan kasanın kilidi delici bir alet yardımıyla kırılmak suretiyle açılarak suça konu eşyaların çalındığının anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/2-d maddesi gereğince uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle kısmen istem gibi BOZULMASINA, 09/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.