YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18422
KARAR NO : 2015/21630
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/129528
MAHKEMESİ : Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/389 (E) ve 2013/132 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın ve katılanın beyanlarına göre, katılana ait ahırın yanında bulunan ve hazine arazisi olan yeşil alanda yuları ile bağlı şekilde muhafaza altında bulundurulan büyükbaş hayvanı çalmaktan ibaret eyleminin, TCK’nın 142/2-g maddesinde düzenlenen “açık yerlerde bulunan büyük baş hayvan hakkında hırsızlık” suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi uygulanmak suretiyle yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2- Sanığın yakalandıktan sonra kendisinde at olup olmadığı sorulduğunda, beyaz renkli bir at olduğunu, Sungurlu merkezinde otladığı esnada yularını sökerek alıp köye getirdiğini belirterek kolluk görevlilerine getirip gösterdiği ve teslim ettiği halde, hakkında TCK’nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılmaması,
3- Sanığın aşamalardaki savunmalarında suça konu atı, başı boş olduğunu düşünerek aldığını, olayda her hangi bir art niyetinin olmadığını belirttiği halde, suçu inkar ettiği gerekçesi ile hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmaması,
4- Katılanın atının kendisine teslim edilmesi nedeniyle zararının giderildiğinin ve adli sicil kaydında yer alan ilamların silinme koşullarının oluştuğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “sanığın suçtan doğan zararı karşılamadığı” şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 25/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.