YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1818
KARAR NO : 2015/2453
KARAR TARİHİ : 11.02.2015
Tebliğname No : 2 – 2012/224981
MAHKEMESİ : Uşak 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/04/2012
NUMARASI : 2011/545 (E) ve 2012/513 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-) İddianamede uygulanması gereken kanun maddeleri arasında gösterilmediği halde, suça sürüklenen çocuğa veya müdafiine ek savunma hakkı verilmeden TCK’nın 43.maddesi uygulanarak CMK’nın 226.maddesine aykırı davranılması,
2-) Mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, TCK’nın 61.maddesinin 4. ve 5.fıkraları uyarınca suçun nitelikli hâlinden dolayı temel cezada önce artırma yapılması, bu şekilde belirlenen ceza üzerinden zincirleme suç ve yaş küçüklüğüne ilişkin hükümler ile takdiri indirim nedenleri uygulanarak sonuç cezanın belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılarak TCK’nın 61.maddesine aykırı davranılması,
3-) Yakarak mala zarar verme suçunu işleyen suça sürüklenen çocuğun eyleminin TCK’nın 152/2-a. maddesine uyduğu gözetilmeden, hüküm fıkrasında uygulanan kanun maddesi olarak aynı Kanun’un 152/1-a. maddesinin gösterilmesi,
4-) Suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan kanun maddesinde mala zarar verme suçunun “yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanarak” işlenmesi hâlinde, “verilecek cezanın iki katına kadar artırılacağı” şeklinde hüküm bulunduğu, 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65.maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 152/2-son maddesinde “cezanın bir katına kadar artırılacağı” şeklinde değişiklik yapıldığının anlaşılması karşısında, mahkumiyet kararındaki artırma oranı da
dikkate alınarak TCK’nın 7/2.maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun lehine olan kanun hükmünün uygulanmasında zorunluluk bulunması,
5-) 5237 sayılı TCK’nın 31 ve 33. maddeleri, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 11. maddesi ile Çocuk Koruma Kanununa Göre Verilen Koruyucu ve Destekleyici Tedbir Kararlarının Uygulanması Hakkındaki Yönetmeliğin 8.maddesi hükümleri birlikte değerlendirildiğinde fiili işlediği sırada oniki yaşını bitirmiş onbeş yaşını doldurmamış bulunan çocuklar ile onbeş yaşını doldurmuş ancak onsekiz yaşını doldurmamış sağır ve dilsizlerin işledikleri fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamamaları veya davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin yeterince gelişmemiş olması hâlinde, ayrıca fiili işlediği sırada oniki yaşından küçük çocuklar ile onbeş yaşını doldurmamış sağır ve dilsizler hakkında çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanacağı, somut olayda ise fiili işlediği sırada 15-18 yaş aralığında bulunan, ceza sorumluluğu olan ve hakkında mahkumiyet hükmü kurulan A.. Y.. ile ilgili olarak çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Kanun’un 5/1-d. maddesinde belirtilen sağlık tedbiri uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.