YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18035
KARAR NO : 2015/19690
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/76792
MAHKEMESİ : Hilvan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2012
NUMARASI : 2011/41 (E) ve 2012/330 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
CMK’nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığı ve CMK’nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanıklar müdafiinin temyiz dilekçesinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar yönünden itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın mercii tarafından incelenmesi için hükmün incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
Sanıklar K.. G.., V.. G.. ve S.. G.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Kolluk görevlileri tarafından düzenlenen tutanak, kroki ve çekilen fotoğraflar incelendiğinde, suça konu büyükbaş hayvanların içinden çalındığı ahırın, mağdurun konut olarak kullandığı binanın eklentisinde yer almadığı, söz konusu ahırın, mağdurun konutunun 100-200 mt uzağında suça konu hayvanların barınması için özgülenmiş bir yer olduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların eyleminin TCK’nın 142/2-g maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğunun kabulünde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (2-a) nolu bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Temyiz dışı sanık M.. İ..’in satın alarak ahırına koyduğu suça konu büyükbaş hayvanların, 12/01/2011 tarihinde yakalanan sanık K.. G..’in adres göstermesi sonucunda bulunarak mağdur H.. S..’a iade edildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26/03/2013 tarihli, 2012/6-1232 E. ve 2013/106 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı üçüncü bir kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanık veya sanıkların artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan suça konu eşyayı sattığı yeri göstermesi sonucu suça konu eşyanın satın alınan kişiden alınarak mağdura iadesinin 168. madde anlamında sanık veya sanıklar tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulü mümkün olmadığından tebliğnamedeki (2-b) nolu bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
Sanık M.. G.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın atılı hırsızlık suçunu işlemediği yönündeki savunmasının aksini gösterir, diğer sanık M.. İ..’in sonradan değiştirdiği soruşturma aşamasındaki ifadelerinden başka mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delillerin neler olduğu denetime olanak sağlayacak şekilde karar yerinde gösterilip tartışılmadan yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün istem gibi BOZULMASINA, 03/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.