YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17400
KARAR NO : 2015/19532
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/95567
MAHKEMESİ : Köyceğiz Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2013
NUMARASI : 2012/10 (E) ve 2013/8 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık S.. I.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanığın, UYAP üzerinden temin edilen 26.10.2015 tarihli nüfus kaydına göre, karar tarihinden sonra 05.04.2013 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında hakkında açılan kamu davasının, 5237 Sayılı TCK’nın 64 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8.maddeleri uyarınca düşürülmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı (BOZULMASINA),
2-Sanıklar E.. Ş.., İ.. Y.. ve T.. Y.. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
a-Sanıkların suç tarihinde müşteki A.. T..’a ait inşaattan bakır elektrik kabloları ve inşaatın sıva işini yapan müşteki N.. P..’a ait 3 adet sıva mastarı çalmaları şeklindeki eylemleri nedeniyle iki hırsızlık suçundan cezalandırılması istemiyle açılan davada sanıkların çaldıkları eşyaların birden fazla kişiye ait olup olmadığını bilebilecek durumda olup olmadıkları tartışılarak sonucuna göre iki ayrı suçtan veya tek eylemden dolayı hüküm kurulmasının gerekip gerekmediği tartışılmadan yalnızca müşteki A.. T..’a karşı eylem nedeniyle hüküm kurulması,
b-5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinde düzenlenen değer azlığı kavramı, suçun işleniş şekli ile olayın özelliği de dikkate alınarak, failin kast ve iradesini değer olarak az olan eşyaya özgülemesi, kastının ne bulursa almaya yönelik olmaması veya daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar almış olmakla birlikte, alınan bu şeyin değerinin de cezadan indirim yapılmasını gerektirecek şekilde gerçekten az olması hallerinde yasal ve yeterli gerekçeleri açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği, somut olayda sanıkların müşteki A.. T..’a ait inşaattan 293 TL değerinde elektrik kablosu ve 3 adet tanesi 36 TL olan sıva mastarı çalmaları biçimindeki eylemlerinin işleniş biçimi ve çalınan malzemelerin özelliklerine göre şartları oluşmadığı halde uygulama maddesi de gösterilmeden 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
c-Sanık Tezcan Yıldız hakkında hükmolunan hapis cezasıyla mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesi uygulanırken, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek diğer kişileri kapsayacak şekilde uygulama yapılarak aynı maddenin 3. fıkrası hükmüne aykırılık yapılması,
d-Sanık T.. Y..’ın adli sicil kaydına konu olan ve tekerrüre esas alınan Köyceğiz Sulh Ceza Mahkemesinin 23.03.2006 tarih, 2004/118 E, 2006/96 K sayılı kararıyla sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 220 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK’nın 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanun’un 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı, sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
e-5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi uyarınca, ancak hapis cezalarının ertelenmesinin olanaklı olduğu, aynı Kanun’un 50. maddesi uyarınca, adli para cezasına çevrilen cezanın ertelenmesi olanağının bulunmadığı gözetilmeden, sanıklar E.. Ş.. ve İ.. Y.. hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan adli para cezalarının ertelenmesine ve aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca 1 yıl süreyle deneme devresine karar verilmesi,
f-Sanıklar E.. Ş.. ve İ.. Y.. hakkında 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uygulanırken taksit aralığının gösterilmemesi,
g-5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesi’ne yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, toplam 19,45 TL’den ibaret yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafii ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.