YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16668
KARAR NO : 2015/20134
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/40744
MAHKEMESİ : Bala Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2012
NUMARASI : 2011/94 (E) ve 2012/69 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak, tehdit
Dosya incelenerek gereği düşünüldü.
5237 sayılı TCK’nın 62.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken gösterilen gerekçe yasal ve yeterli olduğundan tebliğnamedeki (4) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak
1-Sanık ve arkadaşlarının olay günü müştekinin evinin pencere camını kırıp evi karıştırdıkları sırada mağdurlar Y.. ve E.. K.. tarafından farkedilmeleri üzerine kimlikleri belirlenemeyen 3 bayanın evden çıkıp kaçmaya başladıkları, mağdurların bayanlardan birisini yakaladıkları ancak, onları bekleyen araç içinden bir kişinin çıkıp mağdurlara silah çekerek bayanı bırakmalarını söylediği, mağdurların bayanı bıraktıktan sonra sanıkların araca bindikleri ve aracı mağdurların üzerine sürmek suretiyle olay yerinden uzaklaştıkları, yapılan araştırmada olayda kullanılan aracın sanık S.. Ş.. adına kayıtlı olduğunun tespit edildiği ve sanığın aşamalardaki beyanlarında suçlamayı kabul etmediğini, aracı olaydan önce diğer sanık F.. A..’a sattığını, ancak henüz devrini vermediğini belirtip bu konudaki sözleşmeyi dosyaya sunduğu olayda mağdurlar Y.. ve E.. K..’nun Jandarma tarafından düzenlenen 25.11.2010 tarihli canlı teşhis tutanağına göre sanığın daha önce ve olay yerinde hiç görmediklerini ifade ettikleri, ancak Cumhuriyet savcılığındaki 15.11.2015 tarihli beyanları sırasında kendilerine gösterilen fotoğraflardan aracı kullanan kişinin S.. Ş.. olduğunu belirtmeleri karşısında her iki teşhis arasındaki çelişki giderilmeden sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de,
a-Mağdurlar Y.. ve E.. K..’nun Cumhuriyet savcılığındaki beyanlarında kendilerini tehdit eden kişinin diğer sanık F.. A.. olduğunu belirttikleri halde sanık S.. Ş.. hakkında da tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
b-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğun, sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
c-Haklarında mahkumiyet kararı verilen sanıklara sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken, yargılama giderinin sanıklardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilerek 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi