Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/16546 E. 2015/19998 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16546
KARAR NO : 2015/19998
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/115447
MAHKEMESİ : Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2011/587 (E) ve 2013/102 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında müşteki H.. Y..’a ve mağdurlar M.. Ö.. ve G.. B..’e yönelik mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında müşteki H.. Y..’a ve mağdurlar M.. Ö.. ve G.. B..’e yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dosya kapsamına göre, müşteki H.. Y..’ın suç tarihinde saat 17.30 sıralarında evden ayrıldığını saat 23.40 sıralarında eve geldiğinde hırsızlık olayını farkettiğini beyan etmesi, mağdurlar M.. Ö.. ve G.. B.. 12.07.2011 tarihinden bir hafta öncesi tatile gitmek için evden ayrıldıklarını eve geldiklerinde hırsızlık olayını farkettiklerini beyan etmeleri, sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamalarında suçlamaları kabul etmemesi karşısında suçların gece vakti işlendiğine dair delil bulunmadığından şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince suçların gündüz vakti işlendiğinin kabulu gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında müşteki H.. Y..’a ve mağdurlar M.. Ö.. ve G.. B..’e karşı gerçekleştirdiği hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından TCK’nın 116/4 ve 143. maddeleri uygulanarak fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.