Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/16477 E. 2015/20276 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16477
KARAR NO : 2015/20276
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/71986
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/01/2013
NUMARASI : 2012/206 (E) ve 2013/26 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemenin, kısa kararda miktarını belirtip ayrıntısını gerekçeli kararında gösterdiği yargılama giderine ilişkin uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin bu yönde bozma isteyen düşüncesine katılınmamıştır.
Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya kapsamında suça sürüklenen çocuğa mala zarar verme suçundan doğrudan 1500 TL adli para cezası verildiği görülmekle; doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen iddianamede, 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinin uygulanması istendiği halde, suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı da verilmeden 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.