Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/16304 E. 2015/20432 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16304
KARAR NO : 2015/20432
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/78379
MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2010/255 (E) ve 2012/467 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-Güvenlik güçlerinin yol kontrolünde Sanıklar İbrahim, Nazım ve Deniz’in içinde bulunan araçta suça konu laptopun bulunduğu, sanık İbrahim’in ifadesinde suça konu laptopu sanıklar Sacit ve Murat’tan satın aldığını beyan etmesi dışında dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre sanıklar Sacit, Murat, Deniz ve Nazım’ın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından cezalandırılmasına yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Hüküm tarihinde Uyap kayıtlarına göre, başka suçtan sanık İ.. D..’nın Maltepe 2 nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında, bu husus araştırılarak duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediğinin sorulması gerekirken, bu hususta araştırma yapılmadan yargılama yapılarak hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 193/1. ve 196/1.maddelerine aykırı davranılması,
3-Sanık İbrahim’in adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti olduğunun nazara alınmaması,
4- Katılanın 07.11.2009 günü saat 11.00 da evden ayrıldığını ertesi gün saat 06.00 da eve geldiğinde hırsızlık olduğunu gördüğünü beyan etmesi ve suç saatinin kesin olarak tespit edilememesi nedeniyle eylemin gündüz işlendiğinin kabulü ile konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 116/1.maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken aynı Kanun’un 116/4.maddesi uyarınca ceza tayini,
5- İddianamede konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması talep edilmiş ise de, sanıklar İbrahim dışında diğer sanıkların atılı suçları işlediklerine dair yeterli delil bulunmadığından sanık İbrahim hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
6-Kabule göre de,
a-Sanıklar Sacit ve Murat’ın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyetleri olduğunun nazara alınmaması,
b-Sanıklar Deniz ve Nazım hakkında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunda da maddi zararın söz konusu olmadığı nazara alınmadan yazılı şekilde sanıkların katılanın zararını karşılamadığı biçimindeki yasal olmayan gerekçe ile sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı, sanıklar İ.. D.. ve S.. M..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.