Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/1619 E. 2015/6959 K. 02.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1619
KARAR NO : 2015/6959
KARAR TARİHİ : 02.04.2015

MAHKEMESİ : ………….. .Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1-Mağdurun aşamalarda suça konu yerin inşaat halinde ve bitmek üzere olduğunu belirtmesi karşısında, suç tarihinde suçun işlendiği yerin inşaat olup olmadığı araştırılıp, henüz inşaat halinde olduğunun belirlenmesi halinde, inşaat malzemesi olan aliminyum profilin çalınması biçimindeki eylemin TCK’nın 142/1-e maddesinde tanımlanan suçu oluşturacağı, bu yerin tamamlanmış bina olduğunun anlaşılması halinde ise, TCK nın 142/1-b maddesinde tanımlanan suçu oluşturacağı gözetilmeden, gerekli araştırma yapılmadan yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile sanığın hırsızlık suçundan TCK’nın 141/1. maddesine göre cezalandırılması,
2- Mağdurun aşamalarda suça konu yerin inşaat halinde ve bitmek üzere olduğunu belirtmesi karşısında bu yerin ne şekilde işyeri olarak kabul edildiği denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan ve bu hususta yeterli gerekçe gösterilmeden sanığın atılı işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
3- Kabule göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararda, mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, mağdurun mahkeme aşamasında suça konu eşyayı teslim aldığını beyan etmesi, zarar talebi bulunduğuna dair beyanın olmaması ve adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, atılı hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma şuçları açısından 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, yazılı şekilde yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükmün BOZULMASINA, 02.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.