YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15793
KARAR NO : 2015/20434
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/63944
MAHKEMESİ : İstanbul 25. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2009/1854 (E) ve 2012/1719 (K)
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-20.12.2009 tarihli tutanakta, sanığın suça konu araç ile saat 05.00 sıralarında seyrederken emniyet görevlilerince durdurulmak istenmesi üzerine durmayarak kaçtığı ve kovalamaca sonucunda sanığın yakalandığının belirtilmesi, sanığın savunmasında morali bozuk olduğu için kız arkadaşı olan Gülseher’in yanına gitmek üzere saat 01.30 da suça konu aracı araç kiralama işi ile uğraşan Hasan isimli şahsı telefonla arayarak ondan kiraladığını ve Hasan’ın kendisine ‘aracın hacizli olduğunu ve polis durdurduğunda kaçmasını’ söylediğini bu nedenle polis durdurduğunda kaçtığını beyan etmiş ise de, sanığın kız arkadaşı olan tanık G.. Ç..’ın ifadesinde sanık ile kavga ettiklerini ve akşam üzeri sanığın hastaneye kiralık araç ile geldiğini beyan etmesi ve sanığın Hasan isimli şahsa ulaşılmasını sağlayacak herhangi bir telefon numarası veya adres verememesi durumu da nazara alındığında sanığın ifadesinin kendisini suçtan kurtarmaya yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan hüküm kurulması,
2-Kabule göre de,
a-5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 1. fıkrasının ‘a,b,c,d,e’ bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
b- 5271 sayılı CMK’nın 324/4.maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken ( 20,00 TL dahil) tutardan az olması halinde bu giderin devlet hazinesine yükletilmesine karar verilmesi gerekirken sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gereğince aleyhe bozma yasağı gözetilerek hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.