YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15125
KARAR NO : 2015/1745
KARAR TARİHİ : 04.02.2015

Tebliğname No : 11 – 2013/78732
MAHKEMESİ : Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2012
NUMARASI : 2012/569 (E) ve 2012/561 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan 19/11/2009 tarihinde kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçlarından verilen 19/11/2009 tarih ve 2009/332-522 sayılı beraat kararının katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği, 01/08/2012 günlü iade kararının yalnızca elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, Dairemizin iade kararından sonra mühür bozma suçundan yeniden hüküm kurulmamış ise de, mühür bozma suçundan verilen 19/11/2009 tarih ve 2009/332-522 sayılı beraat kararına karşı katılan vekili tarafından süresinde yapılan ilk temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun’un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 04/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.