YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15046
KARAR NO : 2015/20059
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/75630
MAHKEMESİ : Akhisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2012
NUMARASI : 2009/45 (E) ve 2012/1533 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Katılanın mesul müdür olduğu otelin içki deposundan içki çalınması olayında, katılanın aşamalarda, temyiz dışı sanık O.. K..’nin yeğeni olduğunu, sanık C.. Ö.. ile beraber otelde çalıştığını, içki deposunun iki anahtarının kendisinin otelde bulunmadığı zamanlarda kasiyer M.. H..’de durduğunu, olay günü M.. H..’in bu anahtarları O.. K..’ye verdiğini öğrendiğini, O.. da sanık C.. Ö.. ile beraber içkileri çaldığını beyan etmesi ve dolayısıyla içkilerin zilyedliğinin sanığa geçmediğinin anlaşılması karşısında eylemin TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, nitelendirmede hayata düşülerek yazılı şekilde TCK’nın 155/2 maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 05/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.