YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/14943
KARAR NO : 2015/17056
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermek
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesinde, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek, suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
a-Sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun suç tarihinde müştekiye ait marketin duvarını kırıp içerden çeşitli markalarda sigara, çakmaklar, 18 adet 1 litrelik süt, salam ve sosis çaldıklarının iddia edildiği bu olaydan 10 gün sonra başka bir hırsızlık olayı nedeniyle yapılan ihbar üzerine sanıkların kaldıkları evde yapılan aramada çok sayıda sigara, yiyecek ve içecek maddelerinin ele geçirildiği, ele geçen eşyalardan müştekinin 198 adet çakmak, 13 adet değişik markalarda cips ve 27 adet dondurma kartını teşhis ettiği olayda, müştekinin olaydan hemen sonra alınan ilk ifadesinde çalınan eşyaların ayırıcı özelliklerini içeren bilgi vermediği ve teşhis ettiği eşyaların çoğunu ilk ifadesinde belirtmediği gibi sanıkların suç tarihi ve öncesinde değişik müştekilere ait marketlerden 4-5 hırsızlık olayı gerçekleştirdikleri, ele geçen maddelerin benzer olduğu ve diğer müştekilerin de bir kısım eşyaları teşhis ettikleri, sanıkların savunmalarında diğer hırsızlık olaylarını kabul ettikleri halde yargılamaya konu olayı kabul etmediklerini belirtip, dosyamız müştekisinin teşhis ettiği eşyaları son gerçekleştirdikleri marketten çaldıklarını belirtmeleri karşısında sanıkların atılı suçları işledikleri hususu şüphe aşamasında kaldığından beraatleri yerine mahkumiyetlerine karar verilmesi,
b-Kabule göre de,
aa-Sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun suçlamayı kabul etmemeleri, olay gecesi güneşin batış saatinin 16.47, doğuş saatinin ise 05.28 olması ve müşteki beyanına göre de eylemin akşam 20.30 ile sabah 07.00 saatleri arasında gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, suçların geceleyin işlendiği hususu şüphe aşamasında kaldığı gözetilmeden hırsızlık suçlarından hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143.maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
bb-5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında aynı maddenin birinci fıkrasında düzenlenen hak yoksunluklarına karar verilemeyeceği gözetilmeden suça sürüklenen çocuk hakkında hak yoksunluklarına karar verilmesi,
cc-5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesi uygulanırken, sanıklar …. ve ….’nın yalnızca kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek diğer kişileri kapsayacak şekilde uygulama yapılarak aynı maddenin 3. fıkrası hükmüne aykırılık yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.