YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/14745
KARAR NO : 2015/20384
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/66194
MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2009/396 (E) ve 2012/853 (K)
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Hükmü temyiz etmeyen sanık M.. B..’in UYAP sisteminden yapılan sorgulamada, karar tarihinde başka bir suçtan cezaevinde olduğu ve sanığın 27/06/2012 tarihli Siverek 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından alınan savunmasında da, hükümlü olarak cezaevinde bulunduğunu, 9 yıl kesinleşmiş cezası olduğu ve tarafına yapılacak tebligatların cezaevine yapılmasını istediğini bildirmesi karşısında, 28.12.2012 tarihinde sanığın mernis adresine yapılan gerekçeli karar tebliğ işleminin hukuken geçersiz olduğu, bu sanığın gerekçeli karardan usulüne uygun olarak haberdar edilmediği,
2-Sanık C.. Ş..’un ise, mahkemece yapılan sorgusunda kendisine müdafi atanmasını talep etmediği gibi, CMK’nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğincede sanığa zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı halde mahkemece, sanığa soruşturma aşamasında atanan müdafiiye, gerekçeli kararın tebliğ edildiği ve sanığın gerekçeli karardan haberdar olmadığı, Av. H.. A..’ın sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı gözetilerek, yokluğunda verilen kararın bizzat sanığa tebliği gerektiği, ancak hükmün sanığa tebliğ edildiğine dair dosyada bir belgeye rastlanmadığından, gerekçeli kararın cezaevinde olan sanıklara usulüne uygun olarak tebliği ile tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçeleri de eklenerek incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline iade edilmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 10/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.