YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13335
KARAR NO : 2015/2574
KARAR TARİHİ : 12.02.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Şikayetçi kurumun sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçundan açılan kamu davasından usulüne uygun olarak haberdar edildiği ancak vekilinin 11.02.2009 tarihli hükmün verilmesinden önce süresinde davaya katılma isteminde bulunmadığı, şikayetçi kurum vekilinin Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesi aracılığı ile gönderdiği ve elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan açılan davaya katılma istemini içeren 09.02.2009 tarihli dilekçesinin ise hükmün verilmesinden sonra 13.02.2009 tarihinde asıl mahkemesine ulaşması nedeniyle hukuki sonuç doğrumayacağı, bu nedenle elektrik enerjisi hırsızlığı (karşılıksız yararlanma) ve mühür bozma suçundan sanık hakkında kurulan 11.02.2009 tarihli kararın davaya katılmaması nedeniyle temyize hakkı olmayan şikayetçi kurum vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay’a gönderilen dava dosyasının, 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrasına göre işlem yapılması için Dairemiz tarafından mahkemesine iade edilmesi üzerine verilen 14.01.2013 tarihli kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Şikayetçi vekilinin, sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçundan kurulan 11.02.2009 tarihli karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Şikayetçi kurum vekilinin, usulüne uygun tebligata rağmen duruşmaya gelmediği ve 5271 sayılı CMK’nın 237 ve 238. maddeleri gereğince şikayetçi kurum adına davaya katılmadığı, bu nedenle temyize hakkı olmadığı anlaşılmakla; temyiz isteminin 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu’nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- O yer Cumhuriyet savcıları ve şikayetçi vekilinin, sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçundan kurulan 14.01.2013 tarihli karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan 11.02.2009 tarihli ilk hükmün davaya katılmadığı için temyize hakkı olmayan şikayetçi kurum vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle kesinleştiği halde 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrasına göre işlem yapılması için Dairemiz tarafından mahkemesine iade edilmesi üzerine verilen 14.01.2013 tarihli kararın hukuki değerden yoksun olduğu ve beraat kararında uyarlama yargılamasınında yapılamayacağı anlaşılmakla; konusu olmayan temyiz itirazlarının 1412 sayılı CMUK’nın Kanun’un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 12/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.