Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/13330 E. 2014/8851 K. 01.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13330
KARAR NO : 2014/8851
KARAR TARİHİ : 01.04.2014

Hakaret suçundan sanıklar hakkında açılan kamu davasında, …9. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 11.06.2009 günlü, 951-634 sayılı kararı ile sanıklar … ve … hakkında birbirlerine yönelik karşılıklı hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık … hakkında katılan …’a yönelik hakaret eylemi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip, katılan-sanık … müdafiinin hükmü temyizi üzerine, dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda, dairemizin 11.02.2014 gün, 2012/1532-2014/3400 sayılı ilamı ile “Katılan-sanık … hakkında katılan …’a hakaret suçundan 5271 Sayılı CMK’nun 231.maddesi uyarınca verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan ”hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı kanunun 231/12. madde ve fıkrasına göre itiraz yasa yolu açık olup, yine aynı Kanununun 264.maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda ya da merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, katılan …’e yönelik hakaret suçundan kurulan hükme yönelik sanık … vekilinin temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın bu hususta incelenmeksizin mahalline İADESİNE, katılan-sanıklar … ve … hakkında birbirlerine yönelik karşılıklı hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde ise, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, ancak; 14.04.2009 günlü oturumda dinlenilen tanıklar … ile …’un ifadelerinde aynı anda duruşma salonunda bulunan ve hakkında katılan-sanık …’a hakaret suçundan dava açılan sanık …’in gerçek fail olmadığını, katılan – sanık ….’e yönelik hakaret eylemini gerçekleştiren kişinin farklı biri olduğunu belirtmeleri, Katılan-sanık …’un da kendisine karşı hakaret eylemini gerçekleştiren şahsın katılan …’ın eşi olan … isimli kişi olduğunu, duruşma salonunda hazır olan ve hakkında dava açılan sanık …’in gerçek fail olmadığını ileri sürmesi karşısında, … isimli kişi duruşmaya getirtilerek katılan-sanık …, tanıklar … ve … ile yüzleştirme yapılarak olayın gerçek faili belirlenmeden, sadece sanık …’ın ifadesi ile yetinilmek suretiyle, eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulması nedeniyle sanıklar hakkındaki ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.03.2014 gün, 2010/11391 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 05.07.2012 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 Sayılı Yasanın 99.maddesi ile 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesine eklenen 2. ve 3. fıkralar uyarınca yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay C. Başsavcılığının 05.03.2014 günlü, 2010/11391 sayılı itirazının Yerel Mahkeme hükmünü temyiz eden katılan-sanık …’un Dairemizin 11.02.2014 günlü, 1532-3400 E-K sayılı ilamından önce 24/01/2014 tarihli dilekçesiyle temyiz ve itirazlarından feragat etmesi nedeniyle Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 11/02/2014 tarih ve 2012/1532 Esas. 2014/3400 Karar sayılı “BOZMA” kararının kaldırılarak, yerel mahkeme hükmünün incelenmeksizin mahalline gönderilmesine karar verilmesine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 11.02.2014 gün, 2012/1532-2014/3400 E-K sayılı kararının KALDIRILMASINA, karar verilerek yapılan incelemede;
18.06.2009 havale tarihli temyiz dilekçesi ile hükmü temyiz eden katılan-sanık …’un 24.01.2014 havale tarihli dosyaya gönderdiği dilekçesi ile hükme yönelik temyiz talebinden ve itirazlarından feragat ettiği anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 01.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.