Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/12541 E. 2015/17086 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12541
KARAR NO : 2015/17086
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükümlerin; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a eklenen geçici 2. maddesinde, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Müştekinin alınan beyanına, olay yeri inceleme tutanağına ve dosya kapsamına göre, hırsızlığın gerçekleştiği yerin, işyeri ile doğrudan bağlantısı olmayan etrafı ve üzerinin tellerle çevrili, mağdurun işyeri tarafından hurdalık olarak kullanılan bir yer olduğu anlaşılmakla, herhangi bir işyerinin eklentisi niteliğinde olmayan ve herhangi bir ticari faaliyetin sürdürülmediği sadece depo olarak kullanılan bir yerin işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna konu olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen iddianamede, 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmasının talep edilmemiş olması karşısında; ek savunma hakkı verilmeden suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.