YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12326
KARAR NO : 2015/13775
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

MAHKEMESİ : … Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 191. maddesinin 6. fıkrası; “Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişi, hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmaktan dolayı cezaya hükmedildikten sonra da iki ilâ dördüncü fıkralar hükümlerine göre tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulabilir. Bu durumda, hükmolunan cezanın infazı ertelenir.”; aynı Kanun maddesinin 7. fıkrasında ise “Kişinin mahkûm olduğu ceza, tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde, infaz edilmiş sayılır; aksi takdirde, derhal infaz edilir.” hükümleri yer almakta olup belirtilen hükümlere göre, tekerrüre esas alınan ilamdaki hüküm, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri olmayıp hapis cezası olduğundan, tekerrür hükümlerin uygulanmasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlanmak dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığı” nın 5237 sayılı Kanun’a özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun; daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinmesi kadar değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanığın kişiliği de değerlendirilerek, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği, somut olayda uygulama koşulları da oluşmadığı halde aynı Kanun’un 145. maddesiyle cezadan indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 02/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.