Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2014/12077 E. 2015/1856 K. 05.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12077
KARAR NO : 2015/1856
KARAR TARİHİ : 05.02.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 24.04.2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanun’un Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, “yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi” olduğu değerlendirilip, anılan Kanun’un Geçici 2. maddesi gereğince; sanığın katılan kurumla görüşüp borcu taksitlendirerek, yasal sürenin dolmasından önce ödediği toplam miktarın bilirkişinin belirlediği zararın cezasız ve vergisiz kısmını karşılaması karşısında, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekli olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa’nın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
6352 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Dairemizin 25.07.2012 günlü iade kararının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan hüküm hukuken geçersiz olup, sanık hakkında mühür bozma suçundan 28.01.2009 tarihinde verilen karara yönelik temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
29.11.2007 günlü kaçak elektrik kullanıldığına dair suç tutanağı kapsamı ve sanığın savunması, keşif, elektrik bilirkişisinin raporu, 06.08.2002 tarihli elektrik sayacı mühürleme tutanağı birlikte değerlendirildiğinde; katılan kurumca yapılan mührün konuluş amacına aykırı olarak kaçak elektrik kullanılması nedeni ile mühür bozma suçunun unsurları oluştuğu halde, mühür bozma suçundan yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.