YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12018
KARAR NO : 2015/1859
KARAR TARİHİ : 05.02.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/220789
MAHKEMESİ : İskenderun 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/01/2013 – 11/03/2010
NUMARASI : 2012/510 (E) ve 2013/31 (K)
SUÇLAR : Mühür bozma, karşılıksız yararlanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.07.2012 günlü iade kararının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan hüküm hukuken geçersiz olup, sanık hakkında mühür bozma suçundan 11.03.2010 tarihinde verilen karara yönelik temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, “yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının
ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi” olduğu değerlendirilip, anılan Kanun’un Geçici 2. maddesi gereğince; sanığın katılan kurumla görüşüp borcu taksitlendirerek, yasal sürenin dolmasından önce ödediği toplam miktarın bilirkişinin belirlediği zararın cezasız ve vergisiz kısmını karşılaması karşısında, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekli olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun’un geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.