YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1146
KARAR NO : 2015/218
KARAR TARİHİ : 20.01.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
6352 sayılı Yasa’nın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükme ilişkin olup, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19.07.2012 tarihli iade kararı öncesinde mühür bozma suçundan kurulan 12.02.2008 tarihli hüküm ile bu hükme sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, sanığın mühür bozma suçundan 12.02.2008 tarihinde verilen, 65-72 sayılı karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya içeriğindeki 10.10.2005 tarihli mühürleme tutanağına, alınan bilirkişi raporuna, mümzii tanık ifadesine, 23.11.2006 gülü kaçak elektrik tespit tutanağına ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.12.2014 günlü, 455-541 sayılı kararına göre mahkemenin suçun sübutuna dair kabul ve gerekçesinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki düşünceye katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve mühür bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilmeden, adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanığın
“kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat” ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “sanığın kaçak elektrik kullanım bedelini ödemediği…” şeklindeki yetersiz ve yasal olmayan olmayan gerekçe ile sanık hakkında CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan neden ile istem gibi BOZULMASINA, 20.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.