YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11157
KARAR NO : 2015/1659
KARAR TARİHİ : 04.02.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/241098
MAHKEMESİ : İskenderun 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013 – 08/05/2012
NUMARASI : 2013/47 (E) ve 2013/161 (K)
SUÇLAR : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- 6352 sayılı Kanun’un Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra kurulan hüküm hukuken geçersiz olup sanığın mühür bozma suçundan 08/05/2012 tarihinde verilen kararına ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 19/03/2013 tarihli hükme ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazlarına gelince,
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden
yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun’un Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.