YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1038
KARAR NO : 2015/851
KARAR TARİHİ : 27.01.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükme ilişkin olup, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 19.07.2012 tarihli iade kararı öncesinde mühür bozma suçundan kurulan 06.06.2008 tarihli hüküm ile bu hükme sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, sanığın mühür bozma suçundan 06.06.2008 tarihinde verilen, 326-182 sayılı karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine yasal olanak bulunmaması, 5271 sayılı CMK’nın 231/6-b maddesine uygun biçimde sanığın yargılama sırasında gözlemlenen kişilik özellikleri ve suç işleme eğilimi değerlendirilerek sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş olması karşısında tebliğnamedeki (2) numaralı bozma düşüncesine katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında mühür bozma suçundan 06.06.2008 günlü ek iddianame ile açılan davada, aynı tarihte yapılan oturumda sanığa 5271 sayılı CMK’nın 147. maddesi uyarınca hakları hatırlatılmadan ve aynı Yasa’nın 176/1-4 maddesi uyarınca iddianamenin sanığa tebliğ şartları ve iddianamenin tebliği ile duruşma günü arasındaki usul hükümlerine riayet edilmeden yargılama yapılıp hüküm kurulmak suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2-Katılan kurumun 16.10.2007 günlü cevabi yazısına göre tutanağa konu sayaca ait mühürleme tutanağının olmadığının anlaşılması karşısında, unsurları itibari ile oluşmayan TCK’nın 203. maddesindeki mühür bozma suçundan sanığın beraati yerine yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
3-Gerekçeli kararda Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki görüşüne yer verilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 230/1-a maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.