Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2013/4425 E. 2013/12875 K. 15.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4425
KARAR NO : 2013/12875
KARAR TARİHİ : 15.05.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararllanma, mühür bozma
HÜKÜM : 23/06/2010 tarihinde verilen beraat kararında değişiklik yapılmasına yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mahkemece elektrik enerjisi hırsızlığı ve mühür bozma suçlarından verilen 23/06/2010 tarih ve 2009/465 Esas – 2010/435 Karar sayılı beraat kararının katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dairemizce 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği, 01/08/2012 günlü iade kararının yalnızca elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, dairemizin iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan hüküm hukuken geçersiz olup, mühür bozma suçundan verilen 23/06/2010 tarih ve 2009/465 Esas – 2010/435 Karar sayılı beraat kararına karşı katılan vekili tarafından süresinde yapılan ilk temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CYUY. nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CYY. nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 15/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.