YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/36745
KARAR NO : 2015/470
KARAR TARİHİ : 21.01.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, dolandırıcılık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17/06/2008 tarihli ve 2008/1382 Esas sayılı iddianamesiyle her iki sanık hakkında kamu davası açıldığı, davanın Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/527 Esas sayılı dosyası üzerinden kovuşturmaya başlanıldığı, 12/09/2008 tarihli oturumda sanık … ile ilgili davanın ayrılmasına karar verildiği, sanık … ile ilgili olarak yargılamaya devam edilerek 03/11/2008 tarihinde mahkumiyet kararı verildiği, buna rağmen sanık … ile ilgili olan 2008/651 Esas sayılı davada sanık …’dan başka sanık … ilgili olarak da mahkumiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, sanık .. yönünden 29/02/2012 tarihli, 2008/651 Esas ve 2012/155 sayılı kararın yok hükmünde olduğu, yok hükmünde kabul edilen karara yönelen o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık …’in temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi, diğer sanık …’den öğrendiğine göre onun yanındaki kişinin … isimli kişinin olduğunu savunması, sanık …’in aynı mahkemenin 2008/527 Esas sayılı davada kendisine sanık …’ın fotoğrafları gösterildiğinde yanındaki kişinin sanık … olmadığını belirtmesi karşısında, kimlik bilgileri dosyada mevcut Mustafa DÜZGÜN isimli kişinin ifadesinin alınması, fotoğraflarının çekilmesi, sanık …’ın fotoğraflarıyla birlikte katılana gösterilmesi, sanık İbrahim’in yanındaki kişi olup olmadığının sorulması gerekirken eksik kovuşturmayla yazılı şekilde karar verilmesi.
Kabule göre de;
2- Katılanın sanık … olarak beyan ettiği kişiyle aynı eylemde suç ortağı olan sanık … ile ilgili temyiz incelemesini yapan Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 20/02/2013 tarihli, 2011/29254 Esas ve 2013/3740 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi, katılanın, kendisine altın getirileceğine inanarak 3500 TL parayı sanık …’e onun da sanık …’a verdiği, adı geçen sanığın para ile olay yerinden uzaklaştığı ve bir daha da katılanın yanına gelmediği, bir süre sonra sanık …’in geri dönmeyen sanık …’ı araştıracağı bahanesiyle katılanın yanından ayrılmak istediği, katılanın izin vermemesi üzerine kaçmaya çalıştığı, ancak katılan tarafından yakalandığı olayda, sanığın eyleminin TCK’nın 157/1. maddesinde düzenlenen tamamlanmış dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, hırsızlık suçunun sübut bulmadığı gözetilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.