YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/35270
KARAR NO : 2015/737
KARAR TARİHİ : 26.01.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, şuç eşyasını satın alma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İşyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanık … ‘ün temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanık … hakkında suç eşyasını satın alma suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Sulh Ceza Mahkemesi’nin 29.02.2012 tarih,2012/104 değişik iş sayılı kararı ile “Sanığın üzerine atılı hırsızlık suçu ile ilgili eyleminin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı” hususunda gözlem altına alınmasına karar verildiği halde Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 26.03.2012 tarihli “sanığın suç eşyasını satın almak, satmak ve saklamak” suçuna karşı cezai ehliyetinin tam olduğuna ilişkin raporuna dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi, ayrıca sanığın temyiz dilekçesi ekinde Biga Devlet Hastanesinden alınma “sanığa orta derecede mental retardasyon teşhisi konulduğuna ve % 70 oranında özürlü olduğuna ”dair raporunun fotokopisini dosyaya sunması karşısında, TCK’nın 32/1-2. maddeleri uyarınca sanığın “suç tarihi itibariyle akıl hastalığı bulunup bulunmadığı ve bu hastalığı nedeniyle işlediği hırsızlık fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı veya aynı maddenin ikinci fıkrasında belirtildiği üzere birinci fıkrada yazılı derecede olmamakla birlikte işlediği fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı hususunda … rapor alınarak” hukuki durumunun buna göre değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.