YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/34009
KARAR NO : 2015/143
KARAR TARİHİ : 19.01.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi uyarınca verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan ”hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı Kanun’un 231/12. madde ve fıkrasına göre itiraz yasa yolu açık olup, yine aynı Kanunun’un 264. Maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda ya da merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin istem gibi İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
II- Sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ile sanık … hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Sanıkların olay tarihlerinde, hırsızlık suçunu işlemek amacıyla mağdura ait işyerinin önüne gitmeleri, sanık …’in demir kapı üzerinden atlayarak işyerinin bahçesine, oradan da deposuna girmesi, sanık …’in ise sanık …’i bahçe kapısının önünde beklemesi, sanık …’in dışarıya çıkarttığı, içlerinde hayvan derilerinin bulunduğu poşetlerle birlikte sanıkların olay yerinden uzaklaşmaları biçiminde gerçekleşen olayda, aralarında var olan iştirak iradesi gereğince sanıkların işyeri dokunulmazlığını
bozma suçundan sorumlu tutulması ve haklarında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması yönündeki mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Sanıkların, mağdura ait öğrenci yurdunun eklentisi konumundaki deposuna girmeleri biçimindeki eylemlerinin, 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu halde, aynı Kanunun 116/1. maddesinden hüküm kurulması, sonuca etkili görüşmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.