Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2013/33730 E. 2015/130 K. 19.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/33730
KARAR NO : 2015/130
KARAR TARİHİ : 19.01.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesine göre, anılan madde ve fıkrada belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmanın kasten işlenmiş bir suçtan dolayı verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması karşısında kararda gösterilmeyen hak yoksunluğunun, infaz aşamasında nazara alınması mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
I- Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Müştekinin işlettiği okul kantinine girilerek birtakım yiyecek malzemeleri ile 250-300 TL bozuk paranın çalınması biçiminde gerçekleşen olayda, üst aramasında ele geçen bir miktar bozuk para ile çikolataları çaldığı yeri söyleyen sanık … ile suça konu eşyaların bir kısmını sakladıkları yerleri gösteren, yaş küçüklüğü sebebiyle dosyası ayrılan …’nun kısmen iadeyi gerçekleştirmeleri, sanık …’in böyle bir iadede bulunmaması, kısmen iadeyi gerçekleştirmeyen sanığın, diğer sanıkların gerçekleştirdiği kısmen iade nedeniyle etkin pişmanlık hükmünden yararlanmasının mümkün olmaması nedeniyle tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık .,, hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
27.09.2010 tarihli olay, yakalama, üst arama ve muhafaza altına alma tutanağına göre durumundan şüphelenilerek üstü aranan sanığın, üst aramasında ele geçen çikolata ile bozuk paraları nerden aldığı sorulduğunda, kendiliğinden söz konusu eşyaları çaldığı yeri söyleyerek müştekiye kısmen iadesini sağlaması karşısında, soruşturma evresinde gerçekleşen kısmi iadeye rızası bulunup bulunmadığı müşteki .,,’dan sorularak sonucuna göre 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. fıkralarının sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.