YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28523
KARAR NO : 2013/23450
KARAR TARİHİ : 10.10.2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, Mühür bozma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Katılan vekilinin sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 07.02.2013 tarihli ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanığın, mühür bozma suçundan kurulan 30.07.2009 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemine gelince;
6352 sayılı yasanın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Dairemizin 25.07.2012 günlü iade kararının sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı gözetilmeden, mühür bozma suçunun işlenmesiyle doğmuş maddi bir zarar bulunmadığı ve 5271 sayılı CMK’nun 231/6-c maddesinde aranan hukuki şart bu suçun niteliği gereği bulunmadığı gözetilerek, adli sicil kaydına göre sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında, 5271 Sayılı CMK’nun 231.maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “müşteki kurumun oluşan zararının giderilmediği” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 10.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.