Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2012/25903 E. 2013/15641 K. 12.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/25903
KARAR NO : 2013/15641
KARAR TARİHİ : 12.06.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığının ihlali, Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında katılan …’e karşı işlediği mala zarar suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk Hamdullah TAŞ hakkında katılan …’e karşı işlediği mala zarar suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre söz konusu hükmün 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’nın 305/1.maddesi gereğince, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında katılan İsa’ya karşı işlediği hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile katılan …’e karşı işlediği hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın, katılan …’e karşı işlediği hırsızlık suçuyla ilgili hükümde 5237 Sayılı TCK’nın 142/1-b ve 143.maddeleri uyarınca 2 yıl 8 ay hapis cezası belirlendikten sonra, aynı Kanunun 31/3.maddesi uyarınca cezada 1/3 oranında indirim yapılırken 1 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası yerine hesap hatası yapılıp 1 yıl 9 ay hapis cezasına hükmolunarak sanığa eksik ceza verilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkında katılan İsa’ya karşı işlediği mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan …’e karşı işlediği işyeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 Sayılı TCK’nın adli para cezası başlıklı 52.maddesinin 1.fıkrasında “adli para cezası beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir” şeklindeki düzenleme

ile aynı Kanun’un 61/8.maddesinde yer alan “adlî para cezası hesaplanırken, bu Madde hükmüne göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik artırma ve indirimler, gün üzerinden yapılır. Adlî para cezası, belirlenen sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması suretiyle bulunur” biçimindeki düzenleme uyarınca, adli para cezasına hükmedilirken kanundaki sınırlar arasında temel cezanın gün birimi olarak belirlenmesi, artırma ve indirimlerin gün üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında katılan İsa’ya karşı işlediği mala zarar verme suçundan kurulan hükümde temel ceza olarak bir yıl karşılığı adli para cezasına hükmedilmesi, indirimin yıl üzerinden yapılması sonucu adli para cezasının eksik belirlenmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 Sayılı TCK’nın 50/3.maddesinde daha önce hapis cezası ile mahkum olmayan, fiili işlediği tarihte 18 yaşını doldurmamış çocukların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrileceği belirtilmiş, 5275 Sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106/4.maddesinde ise “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez, bu taktirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır” şeklinde düzenleme yapılmıştır. Bu itibarla suça sürüklenen çocuk Hamdullah TAŞ hakkında katılan İsa’ya karşı işlediği mala zarar verme suçundan kurulan hüküm ile katılan …’e karşı işlediği işyeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan kurulan hükümdeki kısa süreli hapis cezasından çevrilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapis cezasının tamamen veya kısmen infaz edileceği ihtarı yapılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK’nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ilişkin bölümlerin yukarıda belirtilen hüküm fıkralarından çıkartılarak yerine “ödenmeyen adli para cezasının mahallin en büyük mal memurluğunca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsiline” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.