YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/20434
KARAR NO : 2012/10096
KARAR TARİHİ : 17.04.2012
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret ve kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından katılan-sanık müdafinin temyiz isteğinin aynı kanunun 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
B- Sanık … hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık …’ın aşamalarda, katılan …’a hakaret etmediğini savunması, dinlenilen tüm tanık ifadelerine göre sanığın hakaret suçunu işlediğine dair katılanın beyanı dışında başkaca bir delil olmadığı gözetilmeden sanığın subut bulmayan hakaret suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de:
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/ 11-250 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın mahkemece yapılacak basit bir araştırma sonucu belirlenen maddi zarar olduğu gözetilerek sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmaması karşısında; sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “müşteki-sanıkların karşılıklı olarak birbirlerinin suçtan doğan zararlarını gidermedikleri anlaşılması” şeklindeki dosya içeriğine uygun düşmeyen ve yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 17.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.