YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/11967
KARAR NO : 2010/17892
KARAR TARİHİ : 02.06.2010
Enerji hırsızlığı suçundan sanık …’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 492/2, 522, 523, 59/2, 647 sayılı Cezaların infazı Hakkında Kanun’un 4. maddeleri gereğince 594,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen cezanın 647 sayılı Kanun’un 6. maddesi uyarınca ertelenmesine, sanığın sabıkasında geçen erteli cezasının 765 sayılı Kanun’un 95/2. maddesi gereğince aynen infazına dair Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2006 tarihli ve 2006/41 esas, 2006/141 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 15.03.2010 gün ve 2010/2510-16032 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.04.2010 gün ve 2010/75160 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu:
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanık tarafından söz konusu karara karşı yapılan temyiz talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 30/11/2006 tarihli ve 2006/41 esas sayılı ek kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 13/04/2009 tarihli ve 2008/22429 esas, 2009/19149 sayılı kararı ile onanmasına karar verildiği gözetilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında verilen cezanın 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 6. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesine rağmen, sabıkasında geçen erteli cezasının aynen infazına karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (MARDİN) 1.Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 05.04.2006 gün ve 2006/41, 2006/141 sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.maddesinin 4.fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, hükümde yer alan, aynı mahkemenin, 2000/575 Esas, 2000/110 sayılı kararı ile hükmolunan erteli cezanın, TCK.’nın 95/2.maddesi gereğince aynen infazına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmasına, tecilli mahkumiyetin infazına yer olmadığına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 02.06.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.