YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/56170
KARAR NO : 2010/40
KARAR TARİHİ : 18.01.2010
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunduğu ve bu erteli mahkumiyetinin adli sicilden çıkarılma koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan, 5271 sayılı CMK’nın 231/6. maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmama” koşulunun bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğinden tebliğnamedeki bu hususa değinen bozma görüşüne iştirak edilmemiş ve dosya içeriğine göre, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1)-5271 Sayılı CMK’nın 191/1. maddesi uyarınca, iddianamenin kabulü kararı okunarak duruşmaya başlandığının açıklanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)-Gerekçeli karar başlığında, suçun işlendiği yer ve zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 Sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
3)- Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sonraki kasten yaralama suçunun düzenlendiği aynı kanunun 86. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen seçenek cezalardan zorunlu olarak hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine aynı kanunun 50. maddesinin 2. fıkrasının engel teşkil etmediği gözetilmeden sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının bu kanun madde ve fıkrası uyarınca adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
4)-5237 Sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
5)- 5237 Sayılı TCK’da erteli adli para cezalarının aynen infazına ilişkin bir düzenleme bulunmadığı gözetilmeden sanığın adli para cezasına ilişkin erteli mahkumiyetinin 5237 Sayılı TCK’nın 51. maddesinin 7. fıkrası uyarınca aynen infazına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 18/01/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.