YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1103
KARAR NO : 2018/6496
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

19. HUKUK DAİRESİ
YARGITAY KARARI
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Av…. ile davalı vekili Av….’in geldiği görülmüş olmakla duruşmaya başlanarak hazır bulunan taraf vekillerinin sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Yerel mahkemenin yargılamayı sonuçlandırdığı kısa kararda “1-Açılan davanın KABULÜ ile 57.493,00 TL maddi tazminat ile 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” denildiği halde, gerekçeli kararda “1- Açılan davanın KABULÜ ile 57.493,00 TL maddi tazminatın yıkım tarihi olan 10/11/2012 tarihinden itibaren reeskont faizi ile, 20.000,00 TL manevi tazminatın da dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,” denilerek tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli karar arasında hükmedilen tazminat miktarlarına işleyecek faiz oranı ile faiz başlangıç tarihlerinde çelişkiye sebebiyet verilmiştir. Bu hal, HMK’nın m.298/2 maddesine aykırılık teşkil ettiğinden, 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 K sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı uyarınca bir hüküm kurulmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.