YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2457
KARAR NO : 2019/611
KARAR TARİHİ : 05.02.2019

Davacı … vek. Av. Av. … ile davalı …Ş. vek. Av. … aralarındaki menfi tespit davası hakkında … 8.Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 29/03/2016 gün ve 2014/185 E. 2016/169 K. sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

– KARAR –

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir
Temyize konu edilen miktarın 1.088,16 TL olması nedeniyle 29/03/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 05/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.