Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2016/20344 E. 2018/5488 K. 05.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/20344
KARAR NO : 2018/5488
KARAR TARİHİ : 05.11.2018

19. HUKUK DAİRESİ
YARGITAY KARARI
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tic. Mah. Sıf.)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonucunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– KARAR –

Davacı vekili, davalı … Otomotiv San. A.Ş. yetkili servisi olan diğer davalı … Otomotiv San. ve Tic. A.Ş.’nden tek kabin kamyonet satın aldığını, aracın sık sık arızalandığını ve birden fazla kez parça değiştirildiğini, aracın ayıplı olduğunu, araç için masraf yaptığını iddia ederek araç bedeli ile masrafın iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … San. A.Ş. vekili, husumetin müvekkili şirkete yöneltilemeyeceğini, davacının aracın fatura bedelini değil dava tarihi itibariyle olan değerini talep etmesinin kabul edilemez olduğunu, davacının aracı mahkeme kararı doğrultusunda ve karar kesinleştikten sonra iade etmeden faize hak kazanamayacağını, davacının kredi için yaptığı masraflarını ve sair masraflarını talep edemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı … Otomotiv San. ve Tic. A.Ş. vekili, davalının dava konusu aracı satın aldığını, aracın satımından sonra yıllık bakım haricinde garanti kapsamında davalıya ait serviste onarımının yapıldığını, aracın sorunsuz olarak davacıya teslim edildiğini, aracın garanti kapsamında ücretsiz olarak tamir edilmesine davacının rıza gösterdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davaya konu aracın dava devam ederken davacı tarafından devredildiği, gerekçeleri ile konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davanın açılmasına davalıların sebebiyet vermiş olduğunun anlaşıldığı ve deliller toplanmış olduğundan davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi, yargılama giderlerinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, ayıplı aracın teslimi karşılığında bedelin iadesi ve araca yapılan faydalı masrafın davalılardan tahsili davasıdır. Dava devam ederken davacı dava konusu aracı başkasına satıp aracı devrettiği için, aracı iade karşılığında bedelini tahsili davasında aktif dava ehliyeti kalmamıştır.
Davacı, araca yaptığı faydalı masrafın tahsili davasında da aracın üzerindeki faydalı masrafla birlikte davalılara teslim imkânını kaybettiği için bu talep bakımından da davacının aktif dava ehliyeti sona ermiştir.
HMK’nın 125/2. Maddesinde “Dava açılmasından sonra dava konusu davacı tarafından devredilecek olursa devralmış olan kişi, görülmekte olan davada davacı yerine geçer ve dava kaldığı yerden devem eder” denilmektedir.
Mahkemece kanunun bu amir maddesi gözetilmeksizin devreden davacı yönünden karar verilmesi doğru olmamıştır.
Ayrıca konusuz kalan davalarda maktu karar harcı alınması gerekirken nisbî karar harcına hükmedilip bunun da sebebi gösterilmeden davacıdan tahsiline karar verilmesi yanlış olmuştur.
Yine hüküm fıkrasında vekâlet ücretinden davacı sorumlu tutulduğu halde davacının yargılama giderlerinden davalıların sorumlu tutulması da çelişkili olmuştur.
Yine kabule göre, vekâlet ücreti taraflar lehine hükmedilmesi gerekirken davalılar vekiline ait olmak şeklinde sözcükler kullanılması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün taraflar lehine BOZULMASINA, peşin harçların istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 05/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.