YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/20080
KARAR NO : 2018/5254
KARAR TARİHİ : 25.10.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, davacının davalının … yerinde davalının çalışanına faturalar karşılığında mal teslimi ettiğini, davalının fatura bedellerini ödememesi üzerine icra takibi başlattığını,davalının takibe haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %20 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının davacıdan fatura konusu malları almadığını, davacının davalının çalışanı ile kişisel alışveriş yapmış olabileceklerini, ayrıca faturaların Lider Toptan Isıcam Ticareti olarak kesildiğini, davanın husumetten reddi gerektiğini belirterek usul ve esas yönünden davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının düzenlediği faturaların davalı defterlerinde yer almadığı, ancak faturalarla uyumlu lehe delil teşkil eden davacı defterlerine ve davacı tanık beyanlarına göre faturaya konu malların davalıya teslim edildiğinin ispat edildiği gerekçesiyle davacının defterinde bakiye alacak olarak gözüken 13.897,40 TL yönünden davanın kısmen kabulüne, alacak yargılamayı gerektirdiğinden davacının tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, faturaya dayalı mal satımından kaynaklanan alacağın tahsiline yönelik icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir. Davalı faturaya konu malların teslim alınmadığını savunmuştur. Malların davalıya teslim edildiğinin ispat yükümlülüğü davacıya aittir. Davaya konu faturaların salt davacı ticari defterlerinde kayıtlı olması dayanak belgelerle doğrulanmadığı takdirde tek başına malın teslim edildiğini ispata yeterli değildir. Dava konusu faturalardaki malların değeri de göz önüne alındığında tanıkla ispatı mümkün değildir. Mahkemece tanık dinlenmesi HMK’nın 200. maddesine aykırıdır. Mahkemece tüm bu hususlar göz önüne alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harçların istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 25/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.