Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2015/3772 E. 2015/13822 K. 03.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3772
KARAR NO : 2015/13822
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

MAHKEMESİ : Isparta 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2014
NUMARASI : 2013/451-2014/714

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı vekili, davalının kullandığı krediyle ilgili genel kredi sözleşmesinde müvekkilinin ve davadışı İ. K.’ ın müteselsil kefil olduklarını, bankaca kredi alacağı için yapılan davadışı takip dosyasında müvekkili ve davadışı İ. K. tarafından 19.000-TL’ lik bir ödeme yapılmış olup, buna dair ortak ödeme dekontunun da bulunduğunu, kefil olarak ödenen bu miktarın rücuen tahsili için müvekkili ve davadışı İ. K. tarafından davalı aleyhine Isparta 2. İcra Müdürlüğü’ nün 2012/3935 sayılı dosyasından icra takibi yaptıklarını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu, bu aşamada takip dosyasındaki diğer alacaklı olan İ. K.’ın vefat ettiğini, İ. K. varislerinin mirası reddetmeleri nedeniyle işbu davayı sadece müvekkili hakkında sonuç doğuracak şekilde ve miktarda açtıklarını, ödeme dekontunda belirtilen 19.000-TL’nin 9.500-TL’ sinin müvekkili tarafından ödendiğini, bu sebeple davalının 9.500-TL asıl alacak ve bunun işlemiş faizi olan 6.855,22-TL olmak üzere toplam 16.355,22-TL için takibe itirazının iptaline ve davalı aleyhine %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalının cevap dilekçesi sunmadığı, ancak duruşmada ve sonraki dilekçesindeki beyanında, davacıya herhangi bir borcunun bulunmadığını, elden ödediğini, kendisine yem verdiğini beyanla, davanın reddini talep ettiği anlaşılmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, genel kredi sözleşmesinde asıl borçlunun davalı A.. Y.. olduğu, 30.000-TL’lik kredi çekildiği, davacı İ.. A.. ve İ. K.’ın da müşterek ve müteselsil borçlu oldukları, davalı tarafından borcun ödenmemesi üzerine Şekerbank………… Şubesi’ne 23/09/2008 tarih 14210416 işlem nolu makbuzuyla ödemede bulunulduğu, davacının yapmış olduğu bu ödemeyi davalıya rücu etme hakkına sahip olduğu, davalı her ne kadar davacıya yemin teklif ettiğini beyan etmiş ise de, alacağın yazılı belgeye dayalı olduğu ve banka kayıtları da göz önüne alındığında bu beyana itibar edilmediği, tüm dosya kapsamı, icra dosyası, banka kayıtları, tarafların beyanları bir bütün halinde değerlendirildiğinde, davalının kredi borcunu ödememesi üzerine davacının asıl alacağın yarısı olan 9.500-TL ile 6.855,22-TL de faiz alacağı olmak üzere, toplamda 16.355,22-TL ödeme yaptığının anlaşıldığı gerekçeleriyle, davanın kabulü ile, Isparta 2. İcra Müdürlüğü’ nün 2012/3935 sayılı takip dosyasının 16.355,22 TL’lik kısmı açısından takibin devamına, asıl alacağın %20’si olan 1.900-TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Davalı, 29.04.2014 tarihli dilekçesi ile yemin deliline dayandığını bildirmiş, davacı vekilinin de 16.12.2014 tarihli duruşmadaki beyanında, “…ispat edilmiş bir alacağımız vardır, bununla ilgili yemin etmeye gerek olmadığını düşünüyoruz. Eğer mahkeme aksi kanaatte ise müvekkilim yemin etmeye hazırdır” şeklindeki beyanıyla buna açıkça itiraz etmediği anlaşılmış olmasına rağmen, davalıya yemin teklif etme hakkının hatırlatılmaması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
2- Mahkemece verilen kararın hüküm fıkrasında asıl alacak ve faiz ayrımı yapılmamış olması ve ayrıca faizin hangi miktar üzerinden takibe devam edileceği gösterilmediğinden, HMK’nın 297/2. maddesine aykırı olarak hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına. peşin harcın istek halinde iadesine, 03.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.