Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2014/9834 E. 2014/17730 K. 10.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9834
KARAR NO : 2014/17730
KARAR TARİHİ : 10.12.2014

MAHKEMESİ : Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2013/192-2014/54

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalılardan D.. Otomotiv Servis ve Tic. A.Ş vekilince duruşmasız, davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şti. vekilince de duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı D.. Otomotiv Servis ve Tic. A.Ş vekili Av. … ile davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şti. vek. Av. A.. K..’ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçelerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili; dava dışı Y… Medikal Tar. Nak. Şti tarafından davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şti’nden satın alınan aracın müvekkiline satıldığını, her iki şirketin de temsilcisinin aracı kullanan ve masraflarına katlanan kişinin E. Y. olduğunu, aracın kallanılmaya başlamasından itibaren sürekli arızalandığını, yetkili servis tarafından araçtaki sorunun giderilemediğini, müvekkilinin 15.000 TL tamir bedeli ödediğini belirterek aracın bilirkişilerce tespit edilecek bedelinin ve uğranılan maddi zararın dava tarihi itibariyle yasal faizleriyle birlikte hesaplanarak davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri; davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece; alınan bilirkişi raporunun karar vermeye elverişli olduğu, dava konusu araçta gizli ayıp bulunduğu, arızanın kullanım hatasından kaynaklanmadığı, araçtan beklenen faydanın sağlanamadığı, davacının ayıptan dolayı garanti kapsamı dışında yaptığı masrafları istemesinin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu aracın davalılara iadesine, davacının araç için ödediği 69.478.40 TL ile tamir için ödediği 15.000 TL olmak üzere toplam 84.478,40 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava ayıplı araç satışı nedeniyle satım ve araç tamir bedellerinin tahsili istemiyle açılan alacak davasıdır.
Davalılar vekilleri ise zamanaşımı itirazında bulunmuşlar, esas yönünden ise aracın ayıplı olmadığını bildirerek davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, bilirkişi raporu hükme esas alınarak aracın gizli ayıplı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı D.. Otomotiv Servis ve Tic. A.Ş’nin dava konusu aracın garanti veren ithalatçı firması olduğu, aracın, 04.08.2005 tarihli fatura ile dava dışı Y.. Medikal şirketi tarafından davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şti.’nden satın alındığı, 22.04.2008 tarihinde anılan dava dışı şirketin satışı üzerine dava dışı K. D. adına tescil edildiği, 08.10.2009 tarihinde ise davacı şirket adına tescil edildiği, araç garanti süresinin 2 yıl olduğu hususları dosya içeriğiyle sabittir.Yukarıda belirtilen dava konusu aracın devir sıralaması gözetildiğinde, davacının dava konusu aracı dava dışı K. D. ikinci el olarak satın aldığı, davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şirketi ile arasında bir satım ilişkisinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Başka bir anlatımla, davacı iş bu davasında, bedelini ödemediği ve davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şti. tarafından dava dışı Y.. Medikal adına düzenlenen faturaya dayalı olarak fatura bedelinin tahsili istemiyle iş bu davayı açmıştır. Açıklanan bu durum karşısında, davacının araçla ilgili her hangi bir ayıp iddiası var ise bu iddiasını ve araç için kendi ödediği bedel ne kadar ise bu bedelin tahsili talebini aracı satın aldığı K. D. yöneltmesi gerekmektedir. Aracın ilk maliki şirket ile davacı şirketin yetkili temsilcilerinin aynı kişi olması ve aracın aynı yetkili temsilci tarafından kullanılması bu sonucu değiştirmeyecektir. Hal böyle olunca araç bedelinin tahsiline ilişkin taleple ilgili olarak davalı B.. Otomotiv San. Tic. Ltd. Şti’nin dava şartı olan ve resen gözetilmesi gereken, pasif husumet ehliyetinin bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde işin esasına girilerek davanın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Öte yandan, davalı D.. Otomotiv Servis ve Tic. A.Ş vekili süresinden sonra verdiği cevap dilekçesinde davanın zamanaşımına uğradığı itirazında bulunmuş, davacı vekili ise zamanaşımı itirazının süresinde yapılmadığına dair bir beyanda bulunmamıştır. TTK’ nın 25/4 maddesi uyarınca ticari satımlarda dava zamanaşımı süresi 6 aydır. Satıcının daha uzun süreli olarak bir garanti sağladığı durumda ise dava zamanaşımı süresinin garanti süresinin sonuna kadar uzamış olduğunun kabulü gerekir. Somut olaya gelindiğinde, dava konusu araç 04.08.2005 tarihinde dava dışı şirket tarafından satın alınmış, davacı ise 2 yıllık garanti süresinin dolmasından çok sonra aracı 08.10.2009 tarihinde satın almış ve 19.11.2009 tarihinde araç bedelinin tahsiline ilişkin iş bu davayı açmıştır. Hal böyle olunca mahkemece davalı D.. Otomotiv şirketinin zamanaşımı definin yerinde olduğu gözetilerek araç bedelinin tahsiline ilişkin taleple ilgili olarak davalı D.. Otomotiv şirketi yönünden açılan davanın zamanaşımı süresi dolduğundan reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması da isabetsizdir.
Davacının araç tamir bedelinin davalılardan tahsiline ilişkin talebine gelindiğinde ise; hükme esas alınan 11.01.2012 tarihli bilirkişi ek raporunda dökümü yapılan tamire ilişkin faturalar, davacının aracı satın aldığı 08.10.2009 tarihinden önceki tarihli olduğu gibi davacı adına tanzim edilmemiş ve davacı tarafından da ödenmemiştir.Bu durumda; davacının adına düzenlenmeyen ve kendisinin ödemediği faturalara dayalı olarak davalılardan alacak talebinde bulunmasında aktif dava ehliyetinin bulunmadığı gözetilerek bu kalem talebin reddi gerekirken işin esasına girilerek yazılı gerekçelerle bu kalem alacağın kabulüne karar verilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalılar yararına, bozma sebepleri farklı olduğundan ayrı ayrı takdir olunan 1.100’er TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.