YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7639
KARAR NO : 2014/11418
KARAR TARİHİ : 18.06.2014
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
DAVALILAR : 1-… Türk …vek.Av…. 2-…vek.Av….
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin 12.04.2004 tarihinde davalı …. Bayii davalı … Otomotiv …den satın aldığı aracın imalat hatası nedeniyle ayıplı olduğunun ve müşterinin iğfal edilmiş olduğunun tespit edilerek davanın kabulü ile kullanım değeri düşüldükten sonraki değerinin ödenmesine karar verildiğini, bu kararın Yargıtay 19. HD’nin 10.01.2010 tarihli 2010/10528 K. sy. İlamıyla onandığını ileri sürerek aracın davalının yetkili servsine bırakıldığı 13.06.2007 tarihinden itibaren müvekkilinin ayıp nedeni ile aracı kullanamaması sebebiyle yapmış olduğu masraflardan doğan maddi zararının fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak şimdilik 10.000 TL.nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı …. Vekili, davacı tarafın ilk davasında maddi ve manevi tazminat taleplerini atiye terk etmek suretiyle saklı tutmadığını, bu durumda davanın zamanaşımına uğradığını, kullanıma engel bulunmayan bir aracın davacının kendi isteği ile 13.06.2007 tarihinde yetkili servise bırakılmasından dolayı iş bu davaya konu tazminat taleplerinin hakkın kötüye kullanımını oluşturduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Davalı … Otomotiv AŞ vekili, davacının ilk davada maddi ve manevi tazminat taleplerini atiye terk ettiğinden dava bu talepler yönünden hiç açılmamış sayılacağından bu durumda zamanaşımı süresinin kesilmeyeceğini, davanın zamanaşımına uğradığnı, davacının maddi tazminat talebine esas kalemlerini açıklaması gerektiğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve benimsenen 2. bilirkişi kök ve ek raporlarına göre; taraflar hakkında kesinleşen … 3. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2010/522 Esas , 2011/48 Karar sayılı kararında alıcının iğfal edildiği kabul edildiğinden ayıp nedeniyle aracı kullanamamaktan ve yapılan masraflardan dolayı maddi tazminat talebinin 818 Sayılı Borçlar Kanunun 207/3 maddesine göre zamanaşımına uğramadığı sonucuna varılarak davanın esasının incelenmesine geçildiği, davacı 13.06.2007 tarihinden 21.12.2010 tarihine kadar dava konusu aracı kullanamadığını bu araç yerine 2 araç alındığını, aracın kullanılmadığı dönemde vergilerini ve sigorta primlerini ödemek zorunda kaldığını, ikame araçlar için 55.000.- TL harcandığını, bu paranın ticarette kullanılması halinde kar edeceğini ileri sürerek ıslahla birlikte toplam 35.241,50.-TL ayıplı araç satışı nedeniyle maddi zarar istediği, dava konusu aracın yerine iki adet araç alındığı ve bu yüzden 55.000.-TL para harcandığı, bu paranın ticari işte kullanılması halinde kar edileceği bu yüzden mahrum kalınan kar olduğu ileri sürülmüş ise de; ikame olarak alındığı iddia olunan araçların marka model ve özelliklerinin farklı olduğu, bu araçların davacının kendi mal varlığında olması, dava konusu araç bedelinin ise kesinleşen dosyada faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş olması karşısında ayıp nedeniyle illiyet bağı kurulamadığından, mahrum kalınan karın ise defter kayıtlarıyla kanıtlanamadığından ikame araç alınması iddiasına dayalı zarar talebinin mümkün olmadığı kanaatine varıldığı, dava konusu ayıplı olan aracın mülkiyeti davacıda olması nedeniyle motorlu taşıtlar vergisinden davacı sorumlu ise de; aracın servise bırakıldığı 13.06.2007 tarihinde davalı tarafça geri alınarak bedeli davacıya iade edilmiş olsaydı davacı söz konusu araç için bu vergileri ödemek zorunda kalmayacak, yine zorunlu mali mesuliyet sigorta pirimi de ödemeyeceği, dosya kapsamına sunulan belge ve delillere göre davacı talep ettiği dönemde zorunlu sigorta primi olarak 246,40.-TL, motorlu taşıtlar vergisi olarak 1.841,50.-TL ödediği, davacının ödediğini kanıtladığı bu bedellerin toplamı 2.087,90.-TL yi maddi zarar kapsamında isteyebileceği, tüm bu nedenlerle ; davacı davasının kısmen kabulüne, 2.087,90.-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine, davacının fazla istemlerinin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlerden davalılardan alınmasına, 18.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.