YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7597
KARAR NO : 2014/11572
KARAR TARİHİ : 19.06.2014
MAHKEMESİ : Hatay 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/549-2014/24
Taraflar arasındaki karşılıklı menfi tespit-istirdat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı esas davanın kabulüne karşı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı-karşı davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, taraflar arasında bayilik ilişkisi bulunduğu davalının müvekkilinin ankesör hattı üzerinden haksız kazanç sağladığını iddia ederek müvekkilinin bayilik faaliyetini durduğunu ve 35.350,30 TL’ nin ödenmesini talep ettiğini, müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine ve 3.546 TL komisyon alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan denetimlerde davacı bayinin 35.350,30 TL haksız kazanç sağladığının tespit edildiğini belirterek davanın reddini istemiş, davalı vekili karşı davasında ise bu tutarın avans faiziyle davacıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve Hatay Ağır Ceza Mahkemesi’ nin 2003/39 E. , 2006/95 K. sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunda ”ankesör hattı üzerinden kartsız görüşme nedeniyle zarar miktarının tespit edilemeyeceğinin” belirtiltiği, iş bu dosyada zarar tespiti yönünden dosyanın bilirkişiye sevkine karar verildiği, bu doğrultuda bilirkişi giderlerinin yarı oranda karşılanması için taraf vekillerine verilen kesin süreye rağmen giderlerin yatırılmadığı, bu nedenle oluşan zararın ne kadar olduğunun tespit edilemediği gerekçeleriyle asıl ve karşı davanın reddine karar verilmiş, taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizin 13.05.2013 günlü ilamıyla davalı alacaklının talep ettiği alacağın varlığını ve miktarını ispat etmesi gerektiği, ispat yükü üzerinde olan ve masraf ödemeyen davalının zararını kanıtlayamadığı hallerde 818 sayılı BK’ nun 42/2. maddesi (6098 sayılı TBK’ nun 50/2) uyarınca uygun bir tazminata hükmedilebileceği, mahkemece bu yön gözetilmeden hüküm kurulmasının isabetsiz olduğundan hükmün bozulmasına karar verilmiş, bozma sonrası bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda ispat yükü üzerinde olan ve masraf ödemeyen davalı Türk Telekom A.Ş.’ nin zararının miktarını ispatlayamadığı, 6098 sayılı TBK’nun 50/2 maddesi gereğince olayların olağan akışı, zarar görenin aldığı önlemler dikkate alınarak asıl davada 886,50 TL’ nin davalı Türk Telekom A.Ş’ den alınarak davacı M… Ltd. Şti’ ne verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, Türk Telekom A.Ş. tarafından açılan karşılık davanın da reddine karar verilmiş, hüküm davalı-karşı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulduğu halde bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Zira hükmüne uyulan bozma ilamında yukarıda da değinildiği üzere davalı Türk Telekom A.Ş. lehine uygun bir tazminata hakmedilebileceği belirtildiği halde yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde davacı lehine tazminata hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nednlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.