YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6048
KARAR NO : 2014/12262
KARAR TARİHİ : 03.07.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 50. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2011/164-2013/204
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacılar vekili, davalının iki ayrı icra dosyasında müvekkilleri aleyhine takip başlattığını, takiplere karşı Beyoğlu 1. Asliye Ticaret Mahkemesinde açtıkları menfi tespit davası sonunda dava tarihi itibariyle banka alacağının 32.963 TL olduğu davadan sonra yapılan ödemeler sonucu bankanın alacağının 18.989 TL olduğunun anlaşıldığını, ancak davayı 10.000 TL açtıkları için ve sonradan ıslah edemedikleri için davanın reddedildiğini, anılan dosyanın kesinleştiğini, sözkonusu dosyada alınan rapor doğrultusunda iş bu davayı 146.000 TL üzerinden açtıklarını, müvekkilleri şirketlerin davalı bankadan kredi kullandıklarını, banka tarafından müvekkili şirketlerden ve ortaklarından imzalı senetler alındığını, davalının bu senetleri 160.000 TL asıl alacak üzerinden takibe koyduğunu, davalı tarafından müvekkillerine verilen hesap özetinde Y.. Gıda Ltd. Şti.’nin 9.481 TL M.. Gıda Ltd. Şti.’nin ise 13.973 TL borçlu göründüğünü belirterek, müvekkillerinin Beyoğlu 5 İcra Müdürlüğü’nün 2009/45221 esas sayılı dosyasında 11.000 TL 2010/45222 esas sayılı dosyasında ise 135.000 TL olmak üzere toplam 146.000 TL davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacılar vekili, 26.06.2013 havale tarihli ıslah dilekçesiyle Beyoğlu 5. İcra Müdürlüğünün 2009/45221 esas sayılı takip dosyasına yönelik istemlerini 4.290.94 TL daha artırarak bu dosyadan dolayı 15.290,94 TL menfi tespit isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, takiplerin itirazsız kesinleştiğini, banka kayıtları incelendiğinde müvekkilinin takip tarihi itibariyle takip talebinde belirtilen tutarda alacaklı olduğunun anlaşılacağını, açığa senet düzenlenmesinin mümkün olup senetlerin anlaşmaya aykırı doldurulduğunun yazılı deliller ispatlanması gerektiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, icra takip tarihleri itibariyle davalının alacağının 119.399,32 TL olduğu, dava tarihi itibariyle BK’nun 84. maddesi dikkate alınarak davacılar tarafından yapılan ödemeler öncelikle faizden düşülmek suretiyle yapılan hesaplamada davacıların davalıya 21.778,80 TL borçlarının bulunduğu, buna göre davacıların 2009/45221 Esas sayılı dosyada 9.709,06 TL, diğer dosyada ise 12.069,74 TL borçlu oldukları gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne, davacıların Beyoğlu 5. İcra Müdürlüğünün 2009/24522 Esas sayılı dosyasından dolayı davalıya 127.930,74 TL, 2009/45221 Esas sayılı dosyasından dolayı ise davalıya 15.290,94 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)492 sayılı Harçlar Kanunun 123/son maddesindeki harç istisnası yurt dışından alınacak kredilerin geri dönüşümü ile ilgili işlemlerle sınırlı olmak üzere uygulanmaktadır. Nitekim Anayasa Mahkemesi’nin 14.01.2010 tarih 2008/81 Esas ve 2010/8 Karar sayılı kararı ve Hukuk Genel Kurulu’nun 06.10.2010 tarih, 2010/12-443 E. ve 2010/471 K. Sayılı kararı da bu yöndedir. Davalı L.. V.. Yönetim AŞ. dava konusu alacağı T.. E.. Bankası AŞ.’den temlik aldığından ve yukarıda açıklandığı üzere bankaların harçtan muafiyeti sınırlı işlemlerde öngörüldüğünden davalı V.. Yönetim Şirketi harçtan muaf değildir. Mahkemece anılan bu hususlar gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu davalı L.. Varlık Yönetim AŞ.’nin harçtan muaf kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açkılanan nedenlerle davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte belirtilen sebeplerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 03.07.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.