Yargıtay Kararı 19. Hukuk Dairesi 2014/5675 E. 2014/10851 K. 11.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5675
KARAR NO : 2014/10851
KARAR TARİHİ : 11.06.2014

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2012/156-2013/523

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, davalı ile imzalanan 27.01.2012 tarihli satım sözleşmesine istinaden davalıya teslim edilen ancak ödenmeyen canlı et bedeli 12.658,20 TL.nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacıdan canlı hayvanı celep adı verilen Y. Ç.. adındaki aracı vasıtasıyla satın aldığını, davacıdan adı geçen aracı vasıtasıyla satın alınan 3 adet dana karşılığı davacı adına düzenlenen 20.01.2012 tarihli ve 12.405,04 TL. Bedelli çekin ödendiğini, bu çekte Y. Ç.. cirosunun da bulunduğunu, danayı satıp bedelini alan Y. Ç..’nın bu bedeli davacıya ödememesi durumunda satım bedelinin adı geçenden talep edilmesi gerektiğini, davacı adına düzenlenen müstahsil makbuzunun ibraz edildiğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre; davacının etini davalıya sattığı ancak satış işleminin celepçi vasıtası ile yapıldığı ve etin bedelinin davalı firma tarafından Y. Ç..’ya ödendiğinin Garanti Bankası’ndan alınan dekont örneği ve cevabi yazı ile anlaşıldığı, ödeme miktarının davacı tarafın belirttiği alacak miktarı ile aynı olduğu, böylece etin bedelinin davalı firma tarafından ödendiğinin yazılı dekont ile ve yazı cevabı ile anlaşıldığı, dinlenen tanık beyanlarından ve ticaret odasından gelen yazı cevabından et satışının celepçi tabir edilen aracı kişilerce yapıldığının bu yönde bir teamülün oluştuğunun görüldüğü, paranın celepçi Y. Ç..’ya verilmesinin kesin biçimde sübut bulması karşısında davacı tarafın etin bedelini alamaması iddiasının davalı şirketi ilgilendirmediği, konunun celepçi ile davacı taraf arasındaki bir mesele olduğu ve Y. Ç..’nın da dava dışı olması karşısında davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davalıya 27.01.2012 tarihli sözleşmeye istinaden satılan canlı hayvan bedelinin davalıdan tahsili için açılan alacak istemine ilişkindir.
Davalı ise alınan hayvan bedelinin celepçi tabir edilen Y. Ç..’ya çekle ödendiğini, çek bedelinin ödendiğini, davacı tarafından düzenlenen müstahsil makbuzunun alındığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir. Taraflar arasında et satın alındığına dair uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık satım bedelinin ödenip ödenmediği hususunda toplanmaktadır. Davalı satım bedelini dosya içerisinde bulunan 20.01.2014 keşide tarihli çek ile ödendiğini iddia etmiş ise de söz konusu çekte lehtar olarak gözüken davacı çektaki lehtar cirosu ile 20.01.2011 tarihli müstahsil makbuzundaki imzanın da kendisine olmadığını 31.05.2012 tarihli replik dilekçesinde ileri sürmüştür. Mahkemece davacının bu yöndeki iddiaları değerlendirilerek söz konusu belge asılları getirtilip üzerinde HMK’nın 211. maddesi hükmüne uygun olarak söz konusu çek ve müstahsil makbuzu düzenlenme tarihinden öncesine ait davacının eli ürünü mukayese belgeleri ile birlikte çek ve müstahsil makbuzundaki imzanın davacının eli ürünü olup olmadığı hususunda konusunda uzman bir bilirkişiden Yargıtay denetimine elverişli rapor alındıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus Bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.