YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5083
KARAR NO : 2014/8773
KARAR TARİHİ : 06.05.2014
MAHKEMESİ : Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mah.Sıfatıyla)
TARİHİ : 04/10/2012
NUMARASI : 2011/301-2012/395
Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalı S.. K.. yönünden davanın kısmen kabulüne, davalı şirket yönünden davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, davalı şirketin pazarlamacısı olan davalı S.. K..’nın çeşitli markalarda kampanya olduğunu söyleyerek müvekkilinden toplam 20.721,50 TL tahsil ettiğini, karşılığında sadece 600 TL tutarında mal verdiğini belirterek 20.121,50 TL’nin davalılardan tahsiline veya malların aynen teslimine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davalı S.. K..’nın bir dönem müvekkil şirkette çalıştığını, ancak kampanyalı satış yapma yetkisinin bulunmadığını, iddia edilen ödemelerin hiçbirinin müvekkil şirket uhdesine girmediğini, taraflar arasındaki tek ticari ilişkinin davacının dilekçesinde belirttiği 600 TL lik mal alımı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı S.. K.. yargılamaya katılmamıştır.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davalı S.. K..’nın davalı şirkette çalışmamasına rağmen davalı şirket çalışanı gibi tahsilat yaptığı, davalı şirketin ilgili dönemde kampanyalı satış yaptığı iddiasının ve davalı S.. K..’nın tahsilatları davalı şirket hesabına aktardığı veya bu tahsilatları davalı şirket ad ve hesabına yaptığının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davalı şirket yönünden davanın reddine, davalı S.. K.. yönünden davanın kısmen kabulü ile 20.090,52 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı şirketin, konuyla ilgili soruşturma dosyasına sunduğu 10/06/2011 tarihli şikayet dilekçesinde özetle, davalı S.. K..’nın 8-9 yıldır davalı şirkette çalıştığını, şirket çalışanlarının kendilerine ait bölgede sipariş alıp para tahsilatlarını yapmakta olduklarını, son dönemde davalı S.. K..’ın iş disiplinini kaybedip yalan söylemeye başlaması nedeniyle iş akdine son verildiğini, iş akdine son verildikten sonra şirket kayıtlarının incelendiğini, müşterilerden bilgi alındığını, müşterilerden kampanyalı ürünler olduğundan bahisle avans ön ödemesi adı altında toplu paralar aldığının anlaşıldığını, bu durumun ortaya çıkmaması için parça parça müşterilere mal teslim ederek teslim ettiği mal bedellerini şirkete yansıttığını, diğer paraların ise davalı S.. K..’nın zimmetinde kaldığını, böylelikle davalı S.. K..’nın şirkette çalışıyor olmasını kullanarak müşterileri ve şirketi zarara uğratıp dolandırdığını belirterek şikayetçi olduğu görülmüştür.
Ayrıca davacı ile davalı şirket arasında ihtilafsız olan, davalı şirketin davacı adına düzenlediği 18/01/2011-09/06/2011 tarihleri arasındaki 10 adet irsaliyeli faturalarda da davalı S.. K..’nın ismi yazılıdır.
Bu durumda mahkemece davalı şirketin soruşturma dosyasındaki şikayet dilekçesindeki kabulleri ve ihtilafsız irsaliyeli faturaların birlikte değerlendirilerek, dava konusu olan davacıdan yapılan tahsilat tarihlerinde davalı S.. K..’nın davalı şirkette çalıştığı da dikkate alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.