YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4864
KARAR NO : 2014/7313
KARAR TARİHİ : 15.04.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 14. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2013
NUMARASI : 2011/75-2013/188

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı esas davanın reddine, karşı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı-karşı davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

– K A R A R –

Davacı/karşı davalı vekili, müvekkili tarafından Colenta marka kart yıkama makinesinin davalılara 11.210-TL’ye satılarak teslim edildiğini, ancak bedelinin halen ödenmediğini, davalıların makinayı satın aldıktan sonra davadışı Foto Ş. N. Ş. sattıklarını, bunun üzerine müvekkilinin mahkeme aracılığıyla makinenin Foto Ş.-N. Ş. firma adresinde olduğunu tespit ettirdiğini, davalıların müvekiline ihtarname ve mail ile bildirdikleri 273.76 TL servis bakım masrafı ve garanti dışı parça fatura toplamı olan 3.706,00 TL Koçbank Harbiye Şubesinin 20694873 nolu hesaba iade ödemesi karşılığı ile yine 560,50 TL tutarında 8 Ağustos 2006 tarihine ait servis ücreti ve 450,00 TL yol ve barınma giderinin davalı alacağı şeklinde talep edilmekle müvekkili tarafından işbu 11.210,00 TLlik alacaktan mahsup edilerek 6.219,74 TL alacağın yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar ve karşı davacılar vekili, müvekkillerinin davacıya faturayla ilgili olarak ya da başka herhangi bir sebeple herhangi bir borçlarının olmadığını, bahse konu makinenin hiçbir zaman müvekkilleri tarafından satın ve teslim alınmadığını, mal teslimini gösteren hiçbir belge olmadığını, 3.kişilerin bu husustaki beyanlarının da gerçeğe aykırı olduğunu, davacının müvekkillerine faturayı tebliğ etmek istediğini, ancak müvekkillerinin süresinde itiraz ettiğini, davacının öncelikle akdi ilişkiyi kanıtlaması gerektiğini, karşı davada ise, müvekkillerinden A.. Ü.. tarafından 14/03/2006 tarihinde “borç 14 Mayısta ödenecek” açıklamasıyla davacının banka hesabına 2.000-Euro havale ettiğini, davacının dava dilekçesinde ikrar ettiği bu borcunun vade tarihi itibariyle 3.706-TL’ ye tekabül ettiğini, davacı ve karşı davalı S. Z. bu borcunu dava dilekçesi ile kabul ve ikrar ettiğini, yine davacının müvekkili şirkete ise cari hesaptan kaynaklı 1.706,77-TL borcu olduğunu, ancak davacının bu borç miktarından sadece toplam 1.284,26-TL’ lik borcunu dava dilekçesinde ikrar ettiğini belirterek, davacının davasının reddine, %40 tazminata hükmedilmesine, karşı davalarının ise kabulü ile 3.706-TL’ nin vade tarihi olan 14/05/2006′ dan itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte karşı davalıdan alınarak müvekkili A.. Ü..’ye verilmesine, davacının kabulündeki toplam 1.284,26-TL’ nin de ticari avans faiziyle karşı davalıdan alınarak diğer müvekkili şirkete ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, taraflar arasında bir ticari ilişkinin olduğu, davalı/karşı davacı tarafından, davacı/karşı davalı şirkete servis hizmeti karşılığı faturalar düzenlendiği, davacı/karşı davalının talebine konu makine satışına dair taraflar arasında düzenlenmiş yazılı bir satış sözleşmesi bulunmadığı, davalı/karşı davacı D.. Bilgisayar ve İletişim Hiz. Ltd.Şti.’nin davacı/karşı davalıdan onun da kabulünde olan toplam 1.284,26-TL tutarında alacaklı olduğu, davalı/karşı davacı şirkete ait ticari defterlerin sahibi lehine kesin delil olma özelliklerine haiz olmadığı, dava konusu satış faturasının davalı defterlerinde kayıtlı olmadığı gerekçeleriyle asıl davanın reddine, karşı dava bakımından ise davanın kabulü gerektiği, zira davalı/karşı davacı A.. Ü.. tarafından davacı/karşı davalı hesabına 2.000-Euro (3.741-TL)
havale edilen bir alacak olup davacı/davalının dava dilekçesinde talep ettiği alacaktan bu miktarı mahsup ederek sözkonusu borcun varlığını kabul ettiği, ancak taleple bağlı kalınarak bu miktarın 3.706-TL olarak kabul edilmesi suretiyle 3.706-TL’nin karşı dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacı/karşı davalıdan alınarak davalı/karşı davacı A.. Ü..’ye ödenmesine, yine davalı/karşı davacı şirket alacağı olan ve davacı/karşı davalı kabulündeki 1.284,26-TL’ nin karşı dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davacı/karşı davalıdan alınarak davalı/karşı davacı şirkete ödenmesine karar verilmiş, hüküm davacı/karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı/karşı davalı vekilinin asıl dava ve karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Karşı davada davacı/karşı davalı vekili her ne kadar muhtırada belirtilen sürede temyiz harcını mahkeme veznesine yatırmamış ise de, muhtırada davacı/karşı davalının yatıracağı temyiz harcı miktarının fazla gösterilmiş olması nedeniyle muhtıra usulüne uygun olmadığından temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan temyiz incelemesi sonucunda; mahkemece karar verildikten sonra tavzih yoluyla hüküm sonucu değiştirilemeyeceğinden verilen 13.05.2013 tarihli tavzih kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle asıl dava ve karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtilen sebeplerle yerel mahkemenin 13.05.2013 tarihli tavzih kararının BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 15.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.