YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/419
KARAR NO : 2014/16034
KARAR TARİHİ : 11.11.2014
MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/09/2013
NUMARASI : 2013/50-2013/548
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek.Av.D.. O.. ve davalı vek.Av.M.. B.. gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Dava, taraflar arasındaki D.. S.. Sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshi nedeniyle sözleşmeye dayalı pazarlama faaliyetine katkı bedeli ve cezai şartın tahsili istemine ilişkindir.
Davalı vekili, davacının sözleşmeyi haksız olarak feshettiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre; davalı tarafın sözleşme “Genel Hükümler” 4.maddesine göre 5.000 koli ürün alımını gerçekleştirmeden A.. AVM’deki restaurantı kapattığından davacı tarafça sözleşmenin haklı nedenle feshedildiği, sözleşmenin Özel Hükümler 1.paragrafı ve Genel Hükümler 9.maddesi gereği davalının ödenen pazarlama faaliyetine katkı bedelini iade ve cezai şartı ödeme yükümlülüğü bulunduğu gerekçeleriyle taleple bağlı kalınarak 15.923.86 TL.pazarlama faaliyetinin katkı bedeli ile 5.000 TL.cezai şartın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 16.12.2009 başlangıç tarihli Direkt Satış Noktası Sözleşmesi’nin Özel Hükümler bölümünde, bu sözleşmenin davalı şirkete ait halen faaliyette olan “Ziyafe Restaurant”adlı tüm işletmeleri kapsadığı belirtilmiştir. Davalının işletmekte olduğu restaurantlardan birinin kapatıldığı, ancak diğer ikisinin halen faaliyetine devam ettiği tarafların kabulündedir. Davacı, faaliyette bulunan işletmelerde kendisine ait ürünlerin satılmadığı gibi bir iddiada da bulunmamıştır. Sözleşmenin Genel Hükümler bölümünün 4.maddesinde belirtilen alım taahhüdü ile ilgili bir süre sınırlaması bulunmamaktadır. Davalı şirket, halen faaliyetini sürdürdüğü iki ayrı işletmede davacının ürünlerini satmaya devam ettiğinden 4.maddedeki ürün miktarına ulaşması her zaman mümkündür. Mahkemece bu yönler gözetilmeksizin, davacının fesihte haklı olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir edilen 1.100 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.