YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3596
KARAR NO : 2014/8713
KARAR TARİHİ : 06.05.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 18/03/2010
NUMARASI : 2003/597-2010/139
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince duruşmasız, davalı vekilince de her ne kadar duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de miktar itibarıyla bu istemin reddi ile incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkilinin uluslararası fuarlara katılması için davalı şirket ile anlaştıklarını 29.08.2001 tarihli sözleşme için dört adet her bir 1.380’er USD olan senetler verildiğini, senet bedellerinin banka havalesi ile ödendiğini, davalının senetleri iade etmeyerek takibe giriştiğini ileri sürerek, senetler nedeniyle borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile iki ayrı fuar katılım sözleşmesi imzalandığını, davacının borcu nedeniyle 10.06.2002 tarihli Hesap Mutabakat Yazısı olduğunu, müvekkilinin hapis hakkını kullandığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece dosya kapsamı, bilirkişi raporu Mutabakat Metni dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne davacının icra dosyasında 3.336,60 TL borçlu olmadığının tespitine ret edilen miktar yönünden İİK 72. maddesi gereği davacı şirket yararına %40 oranında 1.468 TL tazminatın davacıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında 29.08.2001 tarihinde davalının Ukrayna – Kiev’de düzenlediği fuara katılım sözleşmesi imzalandığı, bu sözleşme bedelinin 5.520 USD olduğunu, keza yine davalının organize ettiği Mısır – Kahire Wood World 2002 Fuarı için de 12.12.2001 tarihinde Fuar Katılım Sözleşmesi akdedildiği ve bu sözleşme bedelinin 3.900 USD olduğu, dosya içindeki mevcut sözleşmelerle sabit olup, taraflarca da itiraza uğramamıştır.
Davacı yan iş bu davasında, fuar katılım bedellerini ödediğini, bu nedenle Ukrayna – Kiev Fuar Katılım Sözleşmesi için vermiş olduğu bonolardan dolayı borçlu olmadığının tespitini istemiş, davalı ise bu bonoların Ukrayna – Kiev fuarı için yani ilk fuar katılım sözleşmesi için verildiğini, davacının 2. Fuar yani Mısır – Kahire fuarına katılım bedelini ödemediği için bu bonolar üzerinde hapis hakkını kullandığını ve takibe geçtiğini beyan etmiştir. Ayrıca dosya içinde, davacı borçlu tarafından davalıya gönderildiği iddia edilen 10.06.2002 tarihli faks metni bulunmaktadır. Bu faksta davalı alacaklının bakiye alacağının 4.770 USD olduğu bildirilmiştir.
Yukarıda yapılan açıklamalar gözetildiğinde fuar katılım bedellerinin ödendiğini iddia eden davacı, bu iddiasını usulüne uygun delillerle kanıtlamalıdır. Nitekim, davacı taraf dosya içine ödeme dekontları ibraz etmiştir.
Hal böyle olunca, mahkemece yapılacak iş konusunda uzman bir hesap bilirkişisinden, davacı ödemelerinin saptanması için rapor alınıp, mutabakat faksı da dikkate alınmak suretiyle bir karar verilmesi gerekirken, davalı alacaklının 10.12.2013 tarihli dilekçesindeki ve temyiz dilekçesindeki alacaklarının ikinci fuara katılım sözleşmesinden bir başka deyişle Mısır – Kahire fuarına katılımından kaynaklandığının gözardı edilerek, 1. fuara katılım (Ukrayna – Kiev) sözleşmesinden kaynaklanan borç varmış gibi gerekçe yapılmak suretiyle yazılı şekilde iddia ve savunmayı aşar biçimde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre taraf vekillerinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harçların istek halinde iadesine, 06.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.