YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3414
KARAR NO : 2014/7652
KARAR TARİHİ : 17.04.2014
MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2013/14-2013/313
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili, müvekkili T. Halk Bankası AŞ. Ostim Ticari Şubesi ile dava dışı E..A.. Gıda Pazarlama Tic. AŞ. (Eski Unvanı: E.. A..Gıda Paz. Tic. Ltd. Şti.) arasında akdedilen 6 adet genel kredi sözleşmesine davalıların müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla imza koyduklarını, keşide edilen ihtarnameye rağmen kredi borcunun ödenmediğini, alacağın tahsili için girişilen icra takibine de haksız olarak itiraz edildiğini iddia ederek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına hükmolunmasını talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevabında, icra takibinden önce yapılan ödemeler mahsup edilmeden icra takibi başlatıldığını, ödeme emrinde talep edilen temerrüt faiz oranının usul ve yasaya aykırı olduğunu, bankanın çek yaprağından doğan sorumluluk adı altında talep etmiş olduğu bedellerin hukuki mesnetten yoksun olduğunu savunarak davanın reddi ile lehlerine tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davalı kefillerin keşide edilen ihtarnameyle 07.10.2012 tarihinde temerrüde düştükleri, kefillerin, kefalet limiti ve kendi temerrütlerinin hukuki sonuçlarından sorumlu oldukları, TBK’nun 120. maddesinin dava konusu olaya uygulanması sonucu yapılan hesaplamada davalı kefil B.. A.. ile A.. A..’ın 2.580,224,72 TL asıl alacak, 27.695,57 TL işlemiş faiz ve 1.384,77 TL BSMV olmak üzere toplam 2.609.305,06 TL ile davalı kefil A..Gıda Ltd. Şti.’nin 36.201,74 TL asıl alacak, 564,13 TL işlemiş faiz ve 28,20 TL BSMV olmak üzere toplam 36.794,07 TL ile sorumlu bulunduğu, takip tarihi itibariyle depo edilmesi talep edilen 205.925,26 TL’nin 100.000,00 TL’lik kısmının nakde dönüştüğü 19.11.2012 tarihinden itibaren davalılar B.. A.. ile A.. A. sorumlu olduğu, asıl alacak tutarına ilave edilmesi gerektiği, adı geçen davalılar ile birlikte davalı kefil A. Gıda Ltd. Şti.’nin ayrıca 45.076,50 Euro karşılığı 105.925,26 TL’den de sorumlu oldukları, takip tarihinden sonra yapılan toplam 133.000,00 TL tutarındaki tahsilatın davacı banka talebi doğrultusunda öncelikle işlemiş faiz ve fer’ileri tahsil edilmek kaydıyla alacağa mahsup edilmesi gerektiği, alacağın likit bulunduğu, davacının takibe geçmekte kötüniyetli olduğu kanıtlanamadığından reddolunan kısım ile ilgili davalı yanın tazminat isteminin koşullarının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Dava, davalıların kefil oldukları genel kredi sözleşmelerinden kaynaklanan borcun ödenmemesi nedeniyle başlatılan takibe vaki itiraz üzerine açılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
Somut olayda mahkemece, davacı banka alacağına 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 Sayılı TBK’nun 120. maddelerinde öngörülen sınırlar uygulanarak temerrüt faizi yürütülmesine karar verilmiştir. 6101 Sayılı Yasanın 7. maddesine göre 6098 Sayılı TBK’nun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kuralları ile geçici ödemelere ilişkin 76., faize ilişkin 88., temerrüt faizine ilişkin 120. ve aşırı ifa güçlüğüne ilişkin 138. maddesi görülmekte olan davalara da uygulanır. Bununla birlikte 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6102 Sayılı TTK’nun 8/1. maddesinde ticari işlerde faiz oranının serbestçe belirleneceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 3. fıkrasında ise tüketicinin korunmasına ilişkin hükümler saklı tutulmuş, başkaca bir istisna getirilmemiştir. Aynı Kanunun 9. maddesinde, ticari işlerde kanuni, anapara ile temerrüt faizi hakkında ilgili mevzuat hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Anılan yasa hükmünde sözü edilen ilgili mevzuatın 3095 Sayılı yasa hükümlerinin olduğunun ve 6102 Sayılı TTK’nun 8. ve 9. maddeleri ticari işler bakımından özel hüküm niteliğinde olduğundan ticari işlerde bu hükümlerin uygulanması gerektiğinin, başka bir anlatımla 6098 sayılı TBK’nun 120. maddesi hükmünün ticari işlerde uygulanamayacağının kabulü gerekir. Mahkemece açıklanan yön gözetilmeden 6098 sayılı TBK’nun 120. maddesi uygulanarak davacı banka alacağının tespiti doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.